Jan geeft Sterren

Hotel V / The Lobby, vier sterren. ‘Ik voel me als een geheime inspecteur’

Als architectuurcriticus van de Brug ben ik permanent op zoek naar een onderwerp voor mijn column. Onderweg, op de fiets of in de auto, draait mijn hoofd van links naar rechts als de periscoop van een duikboot, en scan ik de omgeving op nieuwe ontwikkelingen. Als ik iets zie dat de moeite waard lijkt, trap ik op de rem en ga ik eropaf.

Zo was ik op weg tussen Amstelstation en Watergraafsmeer. Ik passeerde het Amsteldorp, een curieus dorp van huisjes met rode dakpannen, en moest even grinniken, denkend aan een studiegenoot die daar terecht gekomen is. Tot mijn verbazing zie ik aan de rand van het kabouterige Amsteldorp een kantoorgebouw uit de jaren zeventig dat overtuigend herontwikkeld is tot horeca-hotspot: Hotel V / restaurant The Lobby.

De architectuur van het kantoorgebouw, een miniatuurversie van het Slotervaart Ziekenhuis, is typisch voor de vroege jaren zeventig: strakke horizontale lijnen, veel beton, functionalisme ten top. Ik zeg ‘overtuigend herontwikkeld’ omdat het nieuwe er vanaf spat, terwijl er bijna niets aan het gebouw veranderd is. Dat vind ik echt knap gedaan. De raamstroken zijn diepzwart gemaakt, terwijl ze oorspronkelijk bruin of grijs waren. Een heftige showbizz-luifel met lampjes boven de ingang maakt duidelijk dat de tijden voorbij zijn dat hier duf kantoorvolk naar binnen ging. Zwarte stalen binnenpuien zie je in veel horecazaken, zo ook in The Lobby. Ik vermoed dat de architect dacht: als zwart binnen goed is, waarom dan ook niet buiten? In ieder geval heeft hij het goed gezien, want de zwarte raamstroken in combinatie met het beton hebben dit gebouw veranderd van een verouderd, doorsnee kantoorgebouw in een blinkende nieuwe moneymaker.

Het gebouw is ontworpen door architect Piet Zandstra (1905–2002) voor de GGD en heeft 12 jaar leeggestaan voordat Hotel V zijn oog er op liet vallen. Om ook het interieur te beoordelen voor de Brug reserveer ik een tafel voor vier in het restaurant. Ik voel me als een geheime inspecteur van de Michelingids, die als camouflage zijn vrouw en twee dochters heeft meegenomen. Ons oordeel: interieur is top, keuken is top, bediening is top.

*****
Lees hier meer architectuurcolumn van Jan van Erven Dorens