Dit is Monique (46), ‘prikker’ van IJburg. Al jaren prikt zij onze straten en plantsoenen schoon. Ze is geen dag ziek en is zelden chagrijnig. Monique werkt bij Pantar Amsterdam, afdeling Groen. Dat is een organisatie die mensen ‘met een afstand tot de arbeidsmarkt’ begeleidt. Ze is bijna 25 jaar in dienst. Ik haar blauwe zak sjouwt ze de rotzooi van de straten mee: propjes zilverpapier, piepschuim, lege chipszakjes, papier, noem maar op. Alles wat de mensen op straat gooien, ruimt Monique zonder mopperen weer op.
“De boel prikken, dat is wat ik doe. Ik wil niks anders, nee. Dit vind ik leuk. Lekker in de buitenlucht, alle wijken schoonmaken. Van maandag tot en met vrijdag, de hele week. Ik begin om 7.30 uur en om 16.00 uur ben ik klaar. Ik doe genoeg hierzo. Om de dag legen we ook nog de prullenbakken op de tramhaltes. Of ik wel eens iets geks tegenkom? Wat bedoel je? Nee niks, gewoon alleen maar troep. Nou ja, hahaha, dat zeg ik liever niet.”
“Gewoon prikken, meer niet. Hondenpoep, dat vind ik heel vies. Maar verder… van alles. Vuilnis, rotzooi. Door de wind waait het overal naartoe. Ik vind dit wel een mooie buurt. Maar dat komt omdat wij hier prikken. Ben je klaar met foto’s maken? Zijn ze mooi? Ik wil ze wel hebben, kan dat? Ja, ik wil ze allemaal hebben. En nou ga ik weer effe verder met mijn werk.”