Geld als water

Januari en het geld was op. ‘Laten we héél goedkoop uit eten gaan,’ stelde een vriendin voor. Dat was makkelijker gezegd dan gedaan. Het goedkoopste restaurant in de buurt was een pizzeria die volgens de internetrecensies héél vieze pizza’s serveerde. Maar na wat verder googelen vonden we een Thais restaurant waar alle curry’s €8,50 waren. We besloten erheen te gaan. 

Het restaurant oogde totaal niet als een Thai, het oogde als een hipstertent en we wisten onmiddellijk dat de curry’s geen €8,50 zouden kosten. We sloegen de kaart open. Alle curry’s waren €8,50.

Een beeldschoon meisje met een prachtige stem kwam onze bestelling opnemen. Ze fronste toen we twee curry’s bestelden. ‘Eén curry is eigenlijk te weinig voor één persoon,’ zei ze en ze raadde ons aan met z’n tweeën drie curry’s te bestellen. Als we vis of vlees in onze curry wilden kostte dat €2,50 extra.
We bestelden drie curry’s en een karafje wijn. Daarna vroegen we om een glas water. Er verscheen een jongen met een stralende lach aan ons tafeltje. ‘We hebben water in flessen, plat of met koolzuur.’ 
‘Wij willen gewoon een glas kraanwater.’
De jongen herhaalde wat hij al had gezegd over de flessen water. Het was duidelijk dat hij ons geen kraanwater wilde serveren. We bestelden een fles plat water. De fles arriveerde. ‘Wat een grote fles,’ zeiden wij.
‘Hij is maar zes euro,’ zei de jongen stralend. Wij vonden zes euro best veel voor een glaasje water. En we zijn niet de enigen. Uit onderzoek blijkt dat dit de grootste ergernis is van restaurantbezoekers: het glas water waarvoor moet worden betaald of de weigering om kraanwater te serveren. In buitenlandse oorden waar het kraanwater bruin is of naar chloor smaakt snappen we dat ze flessenwater serveren, maar het Nederlandse kraanwater is van idioot hoge kwaliteit. Daarnaast heeft het als voordeel dat het niet in plastic flessen komt. Vindt het milieu ook fijn. 

Dus vraag voortaan bij restaurantbezoek om gratis kraanwater. Vraag er net zo lang en net zo vaak om tot alle restaurants overstag zijn. En mocht je onverhoopt op een zaak stuiten met prijzen die te mooi lijken om waar te zijn, loop er dan met een grote boog omheen. Of je wordt binnen gelokt met bedrieglijk lage prijzen en je betaalt alsnog de hoofdprijs óf de pizza’s zijn er héél erg vies. 

Schrijver Marieke Groen leeft van heel weinig geld, maar voelt zich nooit arm. Ze heeft er een kunst van gemaakt om met minimale middelen maximaal te kunnen genieten en deelt hier haar beste bespaarhacks.