Kijk op auto’s hebben ze niet. Maar dat verhinderde hen niet zich op te geven. Karin en Nienke (beiden 29) doen mee aan de beroemde Amsterdam Dakar Challenge. Let wel, het gaat hier om de barrelvariant, wat betekent dat ze met een stokoude auto de tocht van 7200 kilometer naar Senegal moeten maken. In februari 2011 vertrekken ze, en ze kunnen niet wachten. “We hebben zoveel voorbereid en er zolang naar toe geleefd. Kom maar op!”
Nienke is secretaresse bij een groot accountancykantoor. Karin is accountmanager bij een bedrijf in software voor de horecabranche. Niet direct beroepen die je associeert met een ruige autorally. Toch is dat precies wat deze pittige meiden in hun hoofd hebben. In Amsterdam-Oost, waar ze een aantal jaar geleden via omzwervingen over de hele wereld strandden, wonen ze op een steenworp afstand van elkaar. Een bepaalde onrust hebben ze met elkaar gemeen.
Toen Karin op een doodgewone dag op haar werk vlak bij de NDSM-werf een bord buiten zag staan met daarop de aankondiging van de Amsterdam Dakar Challenge, kon ze het niet laten die website even te checken . “Zo’n type ben ik wel. En eigenlijk wist ik al meteen dat ik het wilde.” Ze sms’te Nienke, die het ook ‘te gek’ vond. “Natuurlijk. Maar we zeiden wel tegen elkaar: eerst even ons verstand gebruiken en de voor- en nadelen goed tegen elkaar afwegen.”
Het klinkt heel cool, zegt Karin. “En intuïtief zeg je het liefst meteen ja. Maar laten we wel wezen, wij hadden niks met auto’s. Het duurde gemiddeld 45 minuten voor ik de motorklep open had.” Hahaha. Nienke ligt bijna onder tafel van het lachen. “En ik kon nog net het oliepeil checken. Maar meer moest je mij ook niet vragen!” Op Koninginnenacht besloten ze toch om het te doen. “Wat je niet kunt, valt toch te leren? Vanaf dat moment gingen we er vol voor.”
Karin: “We begonnen met het bouwen van een website om onze vorderingen op bij te houden. Want we moesten zo vlug mogelijk op zoek naar sponsoren. Om mee te mogen doen moet je een bepaald bedrag inleggen. En je rijdt voor een goed doel, dus daar moet geld naartoe. Wij steunen Stichting Hand to Hand. Uit liefde voor Gambia opgericht door een echtpaar uit Brabant. Het is een onderwijsproject voor jongeren, een naaiatelier, dat als doel heeft jongeren te leren voor hun eigen inkomsten te zorgen.”
De volgende stap was het vinden van een ‘barrel’. Dat mocht niet meer dan 500 euro kosten. Via Marktplaats vonden de vriendinnen een Opel Combo uit 1996 die 1,5 keer de teller was rond gegaan. Het aanbod van een garage uit Zeist om de auto te helpen oplappen – dat mocht niet meer dan 250 euro kosten – sloegen ze niet af. Nienke: “We hebben er zelf ook nog twee dagen aan mee gesleuteld. Na twee keer motorpech te hebben bedwongen, rijdt-ie nu als een zonnetje.”
De tocht voert in 18 dagen van Amsterdam naar Dakar (Senegal). Op het dashboard ligt een zogenoemd roadbook, dat de dames via Spanje, na de oversteek bij Gibraltar, langs het Rifgebergte in Marokko en door Mauritanië de woestijn in moet leiden. “Vanaf Marokko wordt het gaaf. Fenomenaal mooi en echt ruig. Daar kijken we enorm naar uit.” Na de finish rijden de Desert Angels, zoals ze zichzelf genoemd hebben, nog even door naar Gambia, waar hun auto geveild wordt ten bate van het goede doel. “Daar kunnen we de jongeren ontmoeten, het naaiatelier in wording bezoeken en nog iets van het land zien.”
Laatste loodjes
Op 19 december is er op Blijburg een ‘barrelborrel’, waar de teams ervaringen uitwisselen en een laatste briefing van de organisatie krijgen. Daarna houden ze op 24 januari, vlak voor vertrek, nog een benefietdiner in restaurant Wilde Zwijnen aan het Javaplein. “Die zaak gaat op een maandag apart voor ons open.” Karin is er vol van. “Wij organiseren dan onder meer een loterij. En niet met lullige prijzen hoor. Een van de gelukkigen wint een weekendje Barcelona. Ook daar hebben we een sponsor voor kunnen regelen. Het is heel mooi om te zien dat iedereen zo enthousiast is.”
Op 12 februari vertrekt dan eindelijk de karavaan bij café Noorderlicht op de NDSM-werf. De grootste lol, aldus de Desert Angels, zit hem in de uitdaging. “Wij, die nog geen lekke band konden vervangen, trekken door de woestijn in een oude auto. Het is een stoute meisjesdroom.”
Wil jij team Desert Angels volgen of heb je sponsorambities? Kijk dan eens op hun website.
Onderschift foto:
Karin (l) en Nienke (r) bij hun ‘barrel’. Karins handen zijn nog rood van de door graffity artist Bots zojuist gespoten bullsgrid.