DJ Dimitri (Dimitri Kneppers) is 51 en heeft het nog steeds. “Hij is een kóning”, zei een bezoeker van de Recycle Lounge Gallery Club, waar Dimitri vorige week ‘open to close’ de heropening verzorgde in die door zijn overleden vriend Jan Fab opgerichte, verscholen club op Zeeburgereiland. Hij is gevierd, gevallen, opgestaan en geheelonthouder. Na een diep dal vond hij de passie voor muziek terug. “Ik kan ze nog veroveren.”
Hij heeft er geen kapsones van gekregen, deze legende van de jaren negentig. Ver voor de Nederlandse topdj-troepen uit, stond Dimitri aan de top. Een pionier in de housemuziek, techno maakte hij mede groot. Hij heeft over de hele wereld getoerd, clubavonden gehad in New York en Detroit, de bakermat van deze stroming. Detroit, en in het bijzonder zijn Detroitse vriend – ‘the godfather van de techno’ – Derrick May, speelde een belangrijke rol in zijn carrière. Nu verbindt hij generaties en draait hij nog steeds de zalen plat.
Amsterdam
“Ik ben een jongen uit Oost. Grootgebracht in de Watergraafsmeer, in de Max Planckstraat leerde ik fietsen. Later zijn we naar Bergen in Noord-Holland verhuisd, in de Heer van Jericho in Heerhugowaard (stomtoevallig ook de disco waar uw verslaggever van dienst haar jeugdigheid stuksloeg, red.) draaide ik mijn eerste plaatjes. Door het gemixte publiek daar, wavers en hiphoppers, leerde ik de entertainmentkant van het dj-en. Nu woon ik in Hoofddorp, zodat mijn dochter bij me kan wonen. Het is een fijn huis, en fijn met mijn dochter, maar een zielloze gemeente. Amsterdam blijft mijn stad, met stip op één.”
Roxy
“In 1987 draaide ik daar voor het eerst, tot aan het definitieve einde door de brand in 1999. Een legendarische club, mijn tweede huis, een unieke plek. The right time, the right place, the right people, weet je wel. House kwam op, daar gebeurde het. Toen brak de brand uit, net als in een film, eigenlijk was het wel een mooi einde. Ik stond te draaien toen de vlammen kwamen. Het bijzondere is: vroeger exploiteerde mijn opa daar bioscoop Roxy.”
Voor de golf blijven
“Ik wil een mooie vloeiende beweging aan de mensen geven, diepgang creëren. Als ik mijn avond niet heb, kan het weleens chaotisch of rommelig klinken, dat is een nadeel van mijn stijl. Dat hoor ik vooral zelf, ik merk het aan de vibe. Ik zie het als golfsurfen: je moet proberen vóór de golf te blijven, dan ben je goed bezig. Je moet niet alleen je eigen ding doen, er moet ook interactie zijn met het publiek. Het publiek is een hele belangrijke factor. Jazeker, mijn muziek is ook muziek van nu. Laatst deed ik een set in Thuishaven, daar stonden oude fans en nieuw publiek. Die weten niet wie ik ben, ook prima. Maar ik kan ze nog veroveren.”
Recycle Lounge Gallery Club Zeeburgereiland
“Jan Fab, de in november 2017 overleden oprichter, was een goede vriend van me. Ik kende ’m al sinds de jaren negentig, hij deed de Fabulous Party’s in onder meer het Lido, waar ik draaide. Een mooie man, een avonturier. In 2012 begon hij dat clubje in een deel van het oude asielzoekerscentrum op het toen verder bijna onbewoonde Zeeburgereiland. Hij wilde graag dat ik kwam draaien. Het was een warm bad, zoveel vrienden, bekende figuren uit Amsterdam en fans van mij kwamen daar weer samen. Het is een soort thuishonk geworden, met twee keer per jaar een feestje. Dit was de eerste keer na zijn overlijden. Het is een dubbel gevoel, daar draaien op zijn plek, maar zonder hem. Hij zou het mooi vinden dat we gewoon doorgaan.”
Verslavingen
“Ik ben zeer verslavingsgevoelig. Mijn leven, die wereld, het nachtleven… Het dieptepunt kwam na de amputatie van mijn onderbeen in 2013 (als gevolg van een bacteriële infectie, red.). Toen dacht ik: nu moet ik iets doen, ik ben mezelf kwijt. Nu ben ik geheelonthouder, ik heb mijn lesje wel geleerd. In april ben ik drie jaar clean. Nuchter werken was eerst onwennig, je voelt je naakt. Nu vind ik het juist mooi, ik beleef alles veel intenser. Het is een enorme bevrijding. Ik schaam me er niet voor, ben er trots op dat ik kan doen wat ik doe in het nachtleven. Mijn liefde voor muziek is zo groot. Toch was die een beetje zoekgeraakt. Nu is de passie weer helemaal terug.”
Kilo groenten
“Elke dag ga ik naar de sportschool, ik eet alleen nog maar gezond. Vanavond heb ik voor het eerst sinds ik weet niet hoelang weer een paar frietjes gegeten. Ik eet 600 gram tot een kilo groente per dag, daar haal ik dan meestal ook mijn koolhydraten uit. Op 31 maart doe ik Thuishaven Paasweekender, sta ik tien uur achter elkaar te draaien. Dan moet je fit zijn. Muziek en draaien zijn mijn leven.”
Lees ook, onder anderen, Merel Westrik en Annabel Nanninga in De Jas.