Zijn naamgenoot is alweer met de boot naar warmer oorden vertrokken, maar de echte Klaas blijft het hele jaar. Dat doet-ie al sinds 1887, toen de Heilige Nicolaaskerk werd gebouwd. In 2012 was het feest, want toen werd de kerk basiliek. En dat is nu zijn eretitel: de basiliek van de Heilige Nicolaas. Ik noem hem Klaas.
Het is niet de grootste kerk van Amsterdam, en de oudste is hij ook niet. Maar in fierheid is dit goddelijk monument onovertroffen. Hij troont net boven de zichtlijn van het centrum uit en ligt erbij als de rustende draak Smaug, ogenschijnlijk slapend maar alert wakend boven op de goudberg. En die goudberg, dat zijn wij. Het geeft me een rustig gevoel dat we beschermd worden, hoewel het met Smaug in de film DeHobbit niet erg goed afloopt.
Het gaat goed met Klaas, hij is per slot van rekening de patroonheilige van de stad. Klaas is niet alleen kerk, maar ook museum en concertzaal. Er worden missen opgevoerd in allerlei talen, het interieur is één groot esthetisch feest, en elke zondagmiddag draaft de Schola Cantorum Amsterdam op om vespers te zingen. Absolute aanrader!
En toch is er iets met Klaas. Van voren klopt-ie niet helemaal. Ik heb hem een aantal malen geschilderd en er zit iets asymmetrisch in de voorgevel. Navraag leert dat mijn vermoeden klopt: de ene toren staat wat meer naar voren, zodat het vanaf de straat gezien lijkt alsof alles prima aansluit. Soms moet je een beetje scheef bouwen om een recht lijkende voorgevel te krijgen. Ik vind Klaas diep symbolisch voor Amsterdam. Laat hem in godsnaam de goudberg goed beschermen!
Jaapbroersma1@gmail.com
Meer De Stille Stad. Beeld: Sint, olieverf, 40x 30 cm.