Zeeburgereiland is uitgestorven. Toch rijden er auto’s af en aan. Ze parkeren achter de studentenwoningen, voor het clubhuis Cruise Inn, waar bezoekers uit alle windrichtingen iedere vrijdagavond komen dansen op rock-’n-rollmuziek.
Onwennig staan de stellen tegenover elkaar voor hun eerste jive-les. Aan hun kleding zal het niet liggen: mannen met vetkuiven, vrouwen met plooirokken en bloesjes – ze zijn regelrecht weggelopen uit de fifties. Het clubhuis doet denken aan de diner in Happy Days: rode skai banken, een jukebox, een Harley aan de muur, veel posters van Elvis en neonreclames van Coca-Cola. Danslerares Evelyne Kühne: “Bij Cruise Inn houden we de cultuur van de jaren vijftig in ere.”
Cruise Inn draait op vrijwilligers. De stichting bestaat al sinds 1982. Sinds twaalf jaar is het houten clubhuis gevestigd aan de Zuiderzeeweg. Met haar collega’s Marije en Martin verzorgt Evelyne iedere vrijdagavond een rock-’n-rolldansles. De cursus is ontzettend populair. “Er zijn zoveel aanmeldingen dat we mensen op een wachtlijst hebben moeten plaatsen,” zegt Evelyne. Ze besteedt veel tijd aan de Cruise Inn. Tot op zekere hoogte. “Het moet wel inpasbaar blijven in mijn privéleven. Ik heb daarnaast ook gewoon een baan bij Waternet.”
Op de vrijdagavond vergeet ze dat echter. Geheel in stijl gekleed – ze draagt een kokerrok, een vestje en haar haar in een paardenstaart – tikt ze met haar voet op de vloer. “Luister naar het ritme, mensen.” De dansparen klappen mee op de maat. Iedereen doet wat anders. Danslerares Marije: “Jullie klappen niet synchroon en beide ritmes klinken nog niet goed.” Evelyne doet het nog een keer voor.
De barman kijkt vanachter de bar met een grote grijns toe. Hij tapt een biertje – 1,50 per glas. Al vijftien jaar is hij vrijwilliger bij Cruise Inn. Heel lang geleden zat hij ook op dansles. Hij kan het nog prima, dansen op de rock-’n-roll. Heel af en toe laat hij het nog zien op een bandavond. Met een knipoog: “Ik hou van die muziek.”
De eerste rock-’n-roll-les is vooral bedoeld als kennismaking. Evelyne illustreert met Martin hoe de stellen elkaar moeten vasthouden, op een manier waarop de man de vrouw goed kan leiden – “Handen dicht bij het lichaam” – en er toch makkelijk gedraaid kan worden. “Niet knijpen!” Ietwat onhandig doen de dansparen de oefening ‘hangzak-duwzak’ om te leren op elkaar te vertrouwen. Oftewel: de vrouw moet zich durven overgeven.
De dj zet een plaat op van Si Cranstoun – Evelyne’s lievelingsmuziek. Als klein meisje hoorde ze bij haar ouders thuis Elvis uit de boxen schallen. Toen een vriend die ze kende van stijldansen haar ooit vroeg om eens mee te doen aan een rock-’n-roll-les, was ze verkocht: “Geweldig die muziek, van die hele vrolijke jivemuziek, het ritme, de mensen.”
De meeste deelnemers zijn vaste klant bij de Cruise Inn. “Het is één grote familie,” zegt Evelyne. Zich bezig houden met de cultuur van de fifties is voor haar geen hobby, maar een levensstijl. Ze houdt van de kleding, de muziek, de feestjes. Ze ontmoette haar vriend in de Cruise Inn en ze heeft haar huis ingericht in fifties stijl. “Dit past qua sfeer zoveel meer bij mij dan de tijd waarin we nu leven.”
Ze tikt een vrouw af en laat haar danspartner zien hoe hij zijn vrouw moet vast houden. In de zaal klinkt een bulderende lach. “Oohh spanning,” roept een grote man. “Volgende week oefenen we verder,” lacht Evelyne.
Kijk voor meer info op www.cruise-inn.com.
Dieuwertje Mertens