Van 13 tot 18 maart is het de Week van Zorg en Welzijn, een perfecte gelegenheid voor wie zich wil oriënteren op werken in de zorg. Wat heeft werken in de ouderzorg te bieden, en hoe haal je er voldoening uit? Dat vragen we aan Samira el Kaouini (25), stagiaire bij ZGAO. “Geef mij maar af en toe een nachtdienst.”
Na de opleiding Helpende besloot Samira te gaan werken én de opleiding Verzorgende IG te volgen. Vanwege herhaling in de studiestof, stapte ze over naar een secretaresseopleiding, die ze afmaakte. Ze zegt: “Het was best aardig, maar secretarieel werk gaf mij niet de voldoening die ik gewend was van mijn tijd in de ouderenzorg.” Volg je hart luidt haar credo, en daarom ging Samira terug. “Mede op aandringen van mijn collega’s pakte ik ook de opleiding Verzorgende IG weer op. Ik zit nu in het tweede jaar, het is een combinatie van werken en school.”
Samira weet heel goed wat haar zo aanspreekt in het werk. “Het zijn de mensen die mij de zorg in trekken. Iedere dag is anders, ik begin er steeds helemaal open aan. In de groepswoning waar ik werk, wonen zes mensen met dementie. De stemming is er elke dag anders, ik probeer die zo goed mogelijk aan te voelen. En het vooral gezellig te maken. Voor mensen met dementie is het vaak lastig om zich te uiten. Toch wil ik ontdekken hoe zij zich voelen. Mijn collega’s en ik zijn goed in het lezen van lichaamstaal.”
Ze vervolgt: “Ik heb ontdekt dat voor mij de extra uitdaging zit in het opvangen van signalen. Juist wanneer dit niet zo makkelijk is. Ik begrijp dat familieleden extra bezorgd zijn over een vader of moeder die zich door alzheimer steeds moelijker kan uiten. Het is voor ons als zorgmedewerkers fijn als familie vertelt over vroeger, zo leren wij een bewoner beter kennen.”
“De waardering die we krijgen van bewoners is groot. In woorden, maar vaker nog in een klein gebaar als in het vastpakken van mijn hand of een knipoog. Het fijne aan werken bij ZGAO is dat je kunt doorgroeien. Door op verschillende afdelingen te werken, ontdek je wat het best bij je past. Binnenkort stap ik over naar de revalidatiekliniek hier in het Flevohuis. Het is spannend, maar ook weer niet. Want ik weet dat ik warm onthaald zal worden door mijn nieuwe collega’s.”
Eén ding staat voor Samira vast. “Saai is het nooit in de zorg. En het is – gelukkig – ook geen baan van negen tot vijf. Geef mij maar af en toe een avond- of een nachtdienst.”
advertorial