Als je een kattenliefhebber bent, kun je misschien bewonderend toezien hoe rustig en tevreden katten kunnen zitten, om vervolgens toch een vogeltje uit de boom te grissen. Het is een staat die gekenmerkt wordt door bewegingloosheid en tegelijkertijd een grote alertheid. Dr. Sterman vond dit in 1968 ook erg interessant en ontdekte dat katten in deze staat een SMR (senso-motorisch ritme) frequentie lieten zien in hun hersenen. Hij ging de katten belonen als ze toevallig dit SMR ritme lieten zien. De katten gingen hierdoor meer SMR ritme vertonen. Toen hij een aantal jaren later dezelfde katten in een ander onderzoek voor de NASA gebruikte, bleek toevallig dat deze katten een meer veerkrachtige hersenactiviteit hadden ontwikkeld. Bij blootstelling aan een giftige stof kregen zij pas in een veel later stadium dan andere katten bewustzijnsuitvallen.
Het feit dat hersenritmes kunnen worden beïnvloed en dat deze veranderingen van lange duur kunnen zijn, vormen de basis van de neurofeedback. Mensen leren een bepaalde EEG frequentie vaker of juist minder vaak te laten zien, naargelang de problematiek of wens. Tegenwoordig wordt neurofeedback voornamelijk toegepast bij concentratie problemen en slaapproblemen. Twee hele vervelende problemen die heel vaak met elkaar te maken hebben. Neurofeedback kan een veilig alternatief of aanvulling vormen van medicatie Ritaline waarover bij gebruik op lange termijn steeds meer kritische berichten komen.
Ik ben helemaal enthousiast geraakt door deze methode. Eerst al door de opleiding, daarna door de resultaten in de praktijk. Hoewel ik een typische betavermijder was op de middelbare school. (Vijf talen zaten er in mijn eindexamenpakket en dit was niet uit overtuiging maar uit zelfkennis) begin ik er zelfs plezier in te krijgen te overleggen over alpha-peakfrequenties, ampères en betaspindles. Ik bied neurofeedback aan bij concentratieproblemen en slaapproblemen bij kinderen en volwassenen. Regelmatig wordt het vergoed vanuit de aanvullende zorgverzekering.