Daan Gielis is scenarioschrijver van onder meer de film Gamechanger en de serie Storm Lara. Ze wandelt graag in de buurt van de Weesperzijde en koopt haar kleding bij Biggles op de Middenweg.
Ze werd geboren in Oss, verhuisde op haar achttiende naar Utrecht en woont nu dik twintig jaar in Oost. “Oss is een prima plek om op te groeien,” zegt ze zittend op het terras van café Hesp aan de Weesperzijde, waar we genieten van een van de laatste mooie dagen van de maand. “De gemeente is bekend geworden door de Unox-fabrieken en Jan Marijnissen. Niet heel spannend, maar wel Brabants gezellig, ik ben er beschermd opgegroeid. Mijn vader had een autobedrijf, met het hele gezin hielpen we mee. Als ik erop terugkijk heeft me dat twee belangrijke dingen gebracht; mijn ‘niet lullen maar poetsen’ mentaliteit en vooral ook mijn fantasie. Boven hadden we een kast schuin tegen het dak aan, en als ik dan alleen was als mijn ouders moesten werken, zat ik daar vaak te spelen en bedacht ik mijn eerste verhalen.”
Hoe word je eigenlijk scriptschrijver?
“Aan de Universiteit Utrecht heb ik film gestudeerd, en vervolgens eerst een tijd in de filmwereld gewerkt, onder meer bij het filmfestival Rotterdam en bij een producent hier in Amsterdam. In 2011 vond ik de tijd rijp om echt te gaan schrijven. Het is goed dat ik nu beide kanten ken.”
Je hebt films als La Holandesa en Gamechanger gemaakt.
“Arthouse. Dat vind ik ook wel heel tof om te maken. Het zijn niet de blockbusters, maar kleine internationale films die iets zeggen over de wereld waarin we leven en die worden vertoond in filmhuizen als Rialto en Kriterion. Ze vertellen op een mooie visuele manier het verhaal en zijn karakter gedreven, films die er echt toe doen.”
Was je altijd al geïnteresseerd in film?
“Toen ik een jaar of vier was wist ik al dat ik in de film wilde. Het heeft iets magisch. Een van de eerste films die ik zag was denk ik Grease en het is geweldig om je te verliezen in een verhaal met fantasie. Als scriptschrijver moet ik me vaak in dingen verdiepen waar ik helemaal niks van afweet. Een film die ik nu aan het bedenken ben, speelt zich deels af in een ziekenhuis. Dus net voor dit interview zat ik nog te googelen hoe een chirurg tijdens een operatie instructies aan het personeel geeft.”
De plek waar we nu zitten lijkt me een geschikte locatie voor een mooie film.
“Ja, en het is hier ook geweldig wonen. Ik woon zelf bij de roeivereniging. In de zomer is het net een camping; iedereen is buiten en er gebeurt altijd van alles, op straat en op het water. Als ik aan het schrijven ben, loop ik tussendoor een rondje en dan kan ik er weer tegen. En nee, ik zwem niet in de Amstel, maar heb weleens gesupt. Dat was geen groot succes, ik lag binnen een paar minuten in het water.”
Wat zijn plekken waar je graag komt?
“De Ysbreeker zie ik een beetje als mijn kantoor en bijna al mijn afspraken plan ik daar. Ik kwam er al toen het nog veel kleiner was met het podium binnen. Door corona ben ik veel meer gaan wandelen, met een vriendin doe ik dat wekelijks in het Oosterpark. Het is relaxed, net iets minder druk dan het Vondelpark, en het is het oudste grote park van Amsterdam heb ik weleens gelezen. De Schreeuw is een prachtig beeld, net zoals het Nationaal Slavernijmonument. Het enige nadeel is dat er zoveel ratten zitten.”
Waar eet je graag?
“Op het dak van het Volkshotel komen we met regelmaat en de kip bij Rijsel is echt fantastisch. Alex + Pinard op de hoek van de Dapperstraat is een leuke wijnbar en iets verder is Wilde Zwijnen. Ik woon op het randje Oost, dus soms gaan we over de Ceintuurbaanbrug de Pijp in.”
En qua winkels?
“Headquarters aan de Van Woustraat is al jaren mijn kapper en ik koop mijn kleding bij Biggles op de Middenweg. Ze hebben een ruim assortiment en de mensen zijn er superaardig. En ik heb een fetisj voor van die schrijfboekjes. Ik kan uren in Scheltema bij de Dam rondlopen en mijn favoriete merk is Leuchtturm. Ik vind stiften ook leuk. Met die dingen maak ik schema’s voor de verschillende projecten waarmee ik bezig ben, en alles heeft dan weer een bepaalde kleur. Ik vind het heel fijn om het visueel te maken.”
Wat is je geheime adres?
“Ik weet niet of het echt heel erg geheim is, maar sinds corona zit ik op de dj-school in Q-Factory bij Oostpoort. Ik ben met mijn drieënvijftig denk ik hun oudste student. Op vrijdag zit ik om tien uur ’s ochtends al in een kamer met een dj-booth alsof je in een club bent en gaan we lekker mixen.”
Als je de stad verlaat, waar ga je dan naartoe?
“Ik hou wel van reizen, het liefst echt ver weg. Nu wil ik niet meer zoveel vliegen, dus dat beperk ik. Het afgelopen weekend was ik in Marken, ik was er nog nooit geweest en ik vond het er geweldig.”
‘Als scriptschrijver moet ik me vaak verdiepen in dingen waar ik niks van weet’
