Liza van der Most (24) is Europees kampioen en speelster van Ajax. Geboren in Colombia, opgegroeid in Papendrecht en groot geworden in Amsterdam. Ze staat aan de vooravond van een nieuw seizoen. Een seizoen waarin ze prijzen wil pakken met Ajax om daarna als basisspeelster het WK in Frankrijk mee te maken.
EK
“Het EK meemaken was bizar. Met al die volle stadions in Nederland. Vijfentwintigduizend mensen die bijna allemaal voor ons waren en ik mocht dan op het veld staan. Misschien maak ik het wel nooit meer mee. Bij het Nederlands elftal heb ik geen basisplaats, op het EK heb ik maar één wedstrijd meegedaan. Maar ik voel me wel echt Europees kampioen. Ook omdat we zo’n hecht team zijn. Het is mijn doel om op het WK een basisplaats te hebben. De concurrentiestrijd zal alleen maar harder worden. Ik vind het belangrijk om kritisch te zijn op mezelf. Altijd zoek ik een uitdaging. Ik ben niet snel tevreden.”
Vrouwenvoetbal
“Door het EK van vorige zomer is er veel veranderd. Bij het afgelopen WK bij de mannen zaten er vrouwelijke voetbalanalytici in de studio. Er wordt meer over vrouwenvoetbal gepraat. En ook: als we nu met het Nederlands elftal wedstrijden spelen, zitten de stadions vol.”
Droom
“Het is altijd een droom geweest om verder te komen in het voetbal. Ik voetbalde veel op straat in Papendrecht. Ging eerst op atletiek, maar wilde toch liever op voetbal. Toen was ik zes. Op mijn elfde mocht ik naar een voetbalacademie voor meisjes. Ik ben perfectionistisch. Als ik iets in mijn hoofd heb, wil ik het halen. Ik deed een keer mee aan een NK. Daar was Daphne Koster [voormalig speelster van het Nederlands elftal en nu manager bij Ajax, red.]. Tegen haar keek ik altijd op. Toen ik haar daar zag, dacht ik: nu moet ik er écht alles aan doen om zo ver te komen als zij. Als je dan later met haar bij Ajax kan spelen, is dat fantastisch. Ajax is inmiddels echt mijn club geworden.”
Colombia
“Vier jaar geleden ging ik voor het eerst terug naar Colombia. Zeven maanden oud was ik, toen ik werd geadopteerd uit dat land. Mijn biologische familie woont in Tumaco, bij de grens met Ecuador. Mensen mogen er vragen over stellen maar ik vind de zoektocht naar mijn familie persoonlijk en emotioneel. Ik heb dat bewust achter de schermen gedaan. Als ik er media-aandacht aan had willen geven had ik wel een tv-programma ingeschakeld. Om nu te zeggen dat ik in het veld de mentaliteit heb van een Colombiaanse gaat te ver. Ik ben vooral heel erg Nederlands. Colombiaanse verdedigers kunnen hard zijn, nietsontziend. Dat is juist iets wat ik nog moet ontwikkelen. Ik kan wel hard zijn, maar ik mag nog wel wat meer van me afbijten.”
Studie
“Voetbal is geen verzekering voor de toekomst. Ik vind het ook belangrijk om straks een carrière te kunnen hebben naast de sport. Ik heb nog twee punten nodig voor mijn propedeuse sociaalpedagogische hulpverlening aan de Hogeschool van Amsterdam. Het is lastig om die studie te volgen. Toen ik nog niet bij het Nederlands elftal speelde, was het te overzien. Nu ben ik met Oranje tien dagen van de maand weg. Dan mis je veel. Op school zijn ze verdeeld. Sommige leraren vinden dat ik mijn kans heb gehad. Andere willen topsporters meer de ruimte geven.”
Amsterdam
“Op mijn vijftiende kon ik al naar het talentteam in Amsterdam-Osdorp. Ik wilde wel, maar mijn ouders vonden dat ik te jong was. Je gaat daar dan op jezelf wonen. Ik bleef erop terugkomen. Uiteindelijk ging ik op mijn zestiende. Dat was nog best impulsief. Ik heb er nooit echt bij stilgestaan wat een grote stap dat was op die leeftijd. Ik kende Amsterdam alleen als de grote stad waar mijn ouders voor op hun hoede waren als we er weleens kwamen. In Osdorp woonde ik met verschillende sporters in één flat. Iedereen heeft z’n eigen kamertje, er is een gezamenlijke woonkamer en een keuken. Ik voelde me er vrij. Marieke [Ubachs, red.] met wie ik nu bij Ajax speel, had een scooter. Daar gingen we weleens mee de stad in. Uitgaan deden we ook. Als zestienjarige. Je denkt dan dat je dat allemaal wel kan.”
Oost
“Waar ik woonde in Osdorp was het niet zo mooi. Veel flats. Maar nu woon ik in Oost. Oost is gezellig en multicultureel. Ik ga er veel meer op ontdekkingsreis dan in Osdorp. De Javastraat is dichtbij, die is geweldig. Ik heb met mijn vriend een lijstje met de restaurants in Amsterdam die we hebben bezocht. Het zijn er zoveel! Als we dan iets leuks tegenkomen, zetten we het op de lijst.”
Buitenland
“Voor mijn gevoel kan én wil ik meer als voetbalster. Dan moet je naar het buitenland.
Voetbal is niet voor altijd, dus zo’n stap maken op je 25ste is helemaal zo gek niet. En dan daarna weer terugkomen naar Amsterdam, denk ik. Of in de buurt daarvan. Al is Almere bijvoorbeeld weer helemaal niks voor mij. Wonen in Papendrecht kan ik niet meer. Daar ben ik te veel Amsterdammer voor geworden. Of in elk geval te stads.”
Door Nik Kok