Sommige mensen denken dat ik dom ben. Te dom om te poepen. Te dom om te denken. Te dom om te zijn. Internet-adverteerders bijvoorbeeld. Ze denken dat ik op dat linkje ga klikken. Dat liegende linkje, ik ben namelijk de miljoenste bezoeker en ik heb een I-pod gewonnen. Meneer de adverteerder, ik snap dat u ook gewoon uw monnie’tje wil maken maar u hoeft mij daarbij niet te beledigen.
Het is best wel ongepast, ik ken u namelijk niet. Ook is het zeer onaardig om mij te vragen of ik mijn intelligentie wil testen met daaronder een tekening van driehoeken die ik moet tellen. Het enige dat ik nu heb getest is of ik tot 5 kan tellen. Kijk op YouTube meneer de adverteerder, tegenwoordig kunnen honden dat zelfs. Het is trouwens niet helemaal de schuld van de adverteerder hoor, mooie mensen. Er lopen ook gedrochten rond in dit mooie landje, die met hun vette, pukkelige handjes via het plakkerige muisje dat ze bedienen op die link klikken. Die monsters geloven dat geile Jessica echt bij ze in de straat woont en op ze zit te wachten. Gossiemijne, wat krijg ik een kippenvel van dat soort volk. Ze verdienen elkaar inderdaad, de adverteerders en de monsters. Geef jezelf even een klein kusje als je niet bij een van deze twee groepen hoort… We gaan niet doen alsof het een hele prestatie is, want het is volgens mij veel moeilijker om een gedrocht of internet-adverteerder te zijn dan een prachtig weldenkend menspersoon. Maar je bent wel heel lekker bezig.
