I love my hair, staat er op het T-shirt van Sandra Raquel Sprott (36), alias Sprottje. Ze lacht. “Nou, ik heb nu een Jackson 5-waas en ik had absoluut liever grotere krullen gewild. Maar ik heb nóg mazzel. Ik kom weg met zes uur vlechten per maand.” Veel mensen met kroeshaar zijn heel wat meer tijd kwijt aan hun haar. In Europa is er bovendien maar weinig kennis over en daarom startte Sandra er een blog over: www.sprottje.com.
De IJburgse is, zoals ze zelf zegt ‘een halfbloedje’: ze is de dochter van een hoogblonde moeder en een donkere vader. En dat, zegt Sandra, levert een klassiek probleem op. “Mijn moeder had namelijk geen idee wat ze met mijn haar aan moest. Goede producten waren nauwelijks te koop, nog steeds niet trouwens. Ga maar na. Bij de doorsnee drogisterij is een scala aan spullen voor roodharigen te koop. Maar producten voor kroesharigen zijn er nauwelijks, terwijl er echt veel meer mensen met kroeshaar rondlopen.”
Sandra begon zelf al jong producten te testen, zoals kammetjes en shampoos. “Van alles eigenlijk. Ik bouwde langzaam een fascinatie op.” Inmiddels staan er bij haar thuis stapels dozen met spullen, het resultaat ‘van steeds iets nieuws proberen’. “Daar moet ik wat mee, dacht ik steeds vaker.”
Het gebeurde regelmatig dat mensen Sandra, met een blik op haar ingevlochten haar, op straat of op het kinderdagverblijf van haar zoontje spontaan aanspraken en vroegen: hoe pak jij dat nou aan? Zo kwam ze op het idee om een blog over kroeshaar te beginnen. Met haar Engelstalige teksten mikt ze vooral op (ouders van) kroesharigen in Europa. Maar ook Amerikanen hebben de site gevonden. “Ik heb al reacties gekregen van onder anderen de haarstyliste van Jill Scott. Ik merk dat ze het grappig vinden hoe wij hier met kroeshaar omgaan.”
“Weet je, de meeste mensen hebben gewoon geen idee. Het onderhouden van kroeshaar is echt moeilijk en tijdrovend. Je kan niet ’s ochtends opstaan en denken: ik heb even geen zin. Je moet je haar doen.” Nadrukkelijk voegt Sandra toe: “Deze blog is dan ook beslist geen urban-bijlmer-buurthuisding voor alleen maar zwarte mensen. Deze blog is ook voor whities.”