Het vaarseizoen is alweer twee maanden oud, maar de bediening van de sluis bij de Bert Haanstrakade is nog niet helemaal op stoom. Het komt regelmatig voor dat een sluisdeur niet open wil, of niet dicht. Of dat de sluisdeur zomaar dichtgaat terwijl er nog boten bezig zijn met uit- of invaren. Of dat de brug niet open wil of niet helemaal dicht.
Watersportende IJburgers kunnen er over verhalen. De keren dat zij vergeefs probeerden om op tijd voor het eten terug te zijn van een vaartochtje. Of de keren dat zij vol verwachting het ruime sop wilden kiezen, maar niet naar buiten konden. “De onzekerheid of je erdoorheen komt maakt het varen extra spannend”, zo vertelt Kees Wolfswinkel, die laatst met zijn klassieke Petterson twintig minuten door het woelige water voor de sluis moest kruisen, voordat de haperende sluisdeur open kon.
Maar ook en vooral de beroepsschippers – zoals de Muider Compagnie en Pampusveer Sailboa – voelen zich gedupeerd. Zij moeten toeristen terugbetalen, iedere keer als er van uitvaren geen sprake kan zijn. En het is al tweemaal voorgekomen dat een achterschip bij het verlaten van de sluis werd gekraakt doordat de sluisdeur vroegtijdig dichtgleed. De beroepsschippers zeggen dan ook hun hart vast te houden voor volgend jaar, als IJburg als een van de eerste locaties is waar de bruggen en sluizen volledig automatisch worden bediend. Hoe lang gaat het dán duren, voordat een storing wordt verholpen?
De Amsterdamse Dienst Infrastructuur Verkeer en Vervoer (DIVV) die de sluizen en bewegende bruggen op IJburg technisch beheert, is van mening dat het bij deze – reeds in mei 2009 opgeleverde – brug/sluiscombinatie om opstartproblemen gaat, die nog niet helemaal verholpen zijn. Een woordvoerder liet ons half juni weten dat er hard wordt gewerkt aan het afronden van een analyse van deze problemen. “Nog deze maand zullen de resultaten daarvan met alle betrokkenen worden besproken en worden er maatregelen genomen.”
Met deze veelbelovende woorden moeten de watersporters en de beroepsschippers op IJburg het voorlopig even doen. En niet te vergeten de sluismeesters zelf. Zij kunnen immers wel proberen de sluis naar behoren te bedienen, maar als de techniek hen in de steek laat, zitten ook zij met de handen in het haar.
Door Carla M. Peddemors