Amsterdam scherpt de hotelstop steeds verder aan. ‘Geen enkel bed erbij,’ is sinds kort de strekking. Dit dwarsboomt buitenwijken in de ambitie om levendig te worden.
Nieuw-Oost heeft nauwelijks hotels. Als we de B&B’s en het pittoreske vondice niet meetellen, zijn hotels op IJburg en Zeeburgereiland op de vingers van een hand te tellen. Weliswaar lonkt bij de entree van IJburg het Amadi Hotel met de klok, terwijl aan de Bert Haanstrakade het Four Elements resideert. Maar in een wijk met een oppervlakte van de grachtengordel en Amsterdam-Zuid samen, is dat weinig. Dat geldt ook voor Noord. Hoewel direct aan het IJ een serie hotels verrees, liggen er ten noorden van de Waterlandse Zeedijk – een grondgebied zo groot als de rest van Amsterdam binnen de Ring – slechts drie echte hotels. Ik snap dat je appels niet met peren kunt vergelijken, maar Amsterdam heeft haar hotelaccommodaties wel erg scheef over de stad verdeeld.
Hotelarme buurten
Dat Centrum en Zuid grote overlast van toeristen hebben is het gevolg. Dat de oplossing wordt gezocht in een totaalverbod op hotels is onlogisch. De aanpak van dit probleem ligt voor de hand: spreiding. Stel een hotelstop in voor stadsdelen en buurten waar een overconcentratie is. Bied hotels in Centrum en Zuid met toekomstplannen uitsluitend een uitbreidingsoptie in hotelarme stadsdelen en buurten van de stad. En doe dit tegen inlevering van hun vergunning in Centrum of Zuid. Maar nee, in plaats daarvan koos Amsterdam in 2016 voor een hotelstop in de hele stad. Deze is onlangs dus aangescherpt. Zo zouden de overbelaste binnenstad en Zuid weer leefbaar worden. Maar het enige dat je met de huidige hotelstop bewerkstelligt is dat nieuwe hotels zich gaan vestigen in buurgemeenten als Amstelveen, Zaanstad, Badhoevedorp, Hoofddorp en Diemen – toeristen trekken zich niks aan van de gemeentegrens. Daarnaast leidt het ertoe dat een eenmaal in Centrum of Zuid vergund hotel nooit meer weggaat. Een averechts effect dus.
Wellness
De rigide hotelstop heeft nog een ander ongewenst neveneffect. Snelgroeiende nieuwe wijken als IJburg, Zeeburgereiland en Noord boven de zeedijk, worden of blijven eentonige woonwijken. Grote en middelgrote hotels spelen van oudsher een positieve rol bij gebiedsontwikkeling. Toeristen brengen levendigheid en koopkracht naar desolate en arme buitenwijken. Eind negentiende eeuw gaf het American Hotel – later Americain – de tot dan toe groezelige rand van de stad bij het Leidseplein een impuls.
Een positief hotel-effect van recenter datum is Hotel Jakarta op Java-eiland. In deze getransformeerde nieuwbouwwijk is het café-restaurant de favoriete afspreekplek van buurtbewoners, terwijl de wellness er bij hen al even geliefd is. Het illustreert dat een hotel met een buurtgericht concept een positief effect heeft op een nieuwe wijk. Het zijn bovendien steunpilaren van de buurteconomie. Hotels maken gebruik van personeel en leveranciers uit de buurt. Elke hotelkamer is goed voor een halve arbeidsplaats. De algehele hotelstop houdt het probleem van Centrum en Zuid juist in stand. Laten we snel een punt zetten achter de hotelstop en de bestaande hotels herverdelen over de buitenwijken van de stad.
Foto: vondice is het enige hotel op Zeeburgereiland, er mogen van de gemeente in deze buurt ook geen hotels meer bij.
‘De rigide hotelstop is onlogisch, houdt het probleem van Centrum en Zuid in stand’
