Van Colombia tot de Coffee Company in Amsterdam – waar hij ook is, kunstenaar Jan Rothuizen tekent de wereld om hem heen. Over het koffiehuis aan de Middenweg: “Het buurthuis annex bruin café zonder alcohol.”
Sinds 2010 tekent hij maandelijks een dubbele pagina voor de Volkskrant over plekken ‘van maatschappelijk belang’. Hij legde met een plattegrond van beeld en tekst de nachtelijke spits op het Leidseplein vast, was bij de opheffingsuitverkoop van een gedode juwelier en vereeuwigde de Dam tot Damloop waaraan hij zelf meedeed. “En een keer maakte ik een tekening van mijn eigen buurt,” zegt hij verwijzend naar de tekening in het boek De Zachte Atlas van Amsterdam II.
“Ik ben geboren in het Prinsengrachtziekenhuis, opgegroeid in Oud-Zuid. Over mijn ouderlijk huis droom ik nog met regelmaat, waardoor het nog steeds in mijn leven aanwezig is. De plek waar we nu wonen in de Zacharias Jansestraat is ook een dubbel bovenhuis. Toen ik hier de eerste keer binnenkwam, pakte ik de leuning van de steile trap vast en dat voelde vertrouwd.”
Is er een groot verschil tussen wonen in Zuid en Oost?
“Dat weet ik eigenlijk niet, want ik ken bijna niemand meer die in Zuid woont. We zijn negen jaar geleden van Oud-West hiernaartoe verhuisd omdat ons eerste kind in de kast sliep. Toen de tweede op komst was, moesten we een grotere woning zoeken en kwamen we hier terecht. Als je jong bent, dan wil je wellicht in het centrum wonen en als je kinderen hebt, dan is de Watergraafsmeer hartstikke fijn.”
Jouw kinderen zijn iets verderop geboren, in het OLVG.
“Dat niet alleen, mijn ouders zijn er ook gestorven. Dat is natuurlijk niet leuk, maar het OLVG is wel een plek waar dit soort dingen samenkomen. Het is ook het laatste ziekenhuis dat nog echt in de stad is. Ik heb van beide bevallingen tekeningen gemaakt. De verpleegster vertelde dat ze wel mannen meemaakte die zich verstopten achter een videocamera, maar iemand die de hele tijd aantekeningen maakte, had ze nog niet eerder gezien.”
Hoe ga je precies te werk?
“Als ik weet dat ik ergens een tekening van ga maken, dan ben ik er een keer of honderd geweest. Ik ben me dan heel bewust van alles en vraag me af wat ik voel en waar dat gevoel vandaan komt. Ik bevraag mijn zintuigen continu. Als ik het later op mijn studio uitwerk, met een kroontjespen en inkt, beslis ik wat er wel en niet op komt.”
Die slow motion-manier van werken past ook bij je?
“Zeker. Ik ben een kunstenaar die over straat loopt en observeert.”
Op deze tekening zie ik dat je boodschappen doet bij Helal et Gida in de Pretoriusstraat.
“Het hangt een beetje van mijn route af. Het leuke aan die winkel is dat de eigenaar iedereen ‘buurman’ noemt. Wat ik ook fijn vind, is dat we dicht bij de Javastraat zitten, omdat je daar net weer wat andere winkels hebt.”
Ik heb vernomen dat je de Hema aan de Linnaeusstraat mist.
“Zeker. Het was daar net iets anders dan in een supermarkt, waar je bijna alleen maar eten hebt. Het was een plek waar je kon zijn zonder dat je echt iets moest kopen. Met de Jumbo die er nu zit heb ik helemaal niks.”
Voorbij Jumbo begint Oostpoort.
“Iedereen vindt het fijn om te mopperen op Oostpoort, Almere aan de Ringvaart is het wel eens genoemd, maar ik heb er niks op tegen. Het vermengt en verbindt de Indische Buurt met de Watergraafsmeer. Wat dat aangaat doet het zijn naam eer aan: het is echt een poort geworden tussen twee buurten die heel erg uit elkaar lagen. Dat is mooi.”
Waar eet je graag?
“De vegetarische Turkse pizza’s bij Helin’s Döner onder de luifel op de Linnaeusstraat zijn lekker. Bij Authentic India in de Van Swindenstraat kom ik bijna wekelijks. Je kan er helaas niet zitten, maar ze hebben wel takeaway. Hun zelfgemaakte samosa’s zijn echt heel goed.”
Als je de stad uit gaat, waar ga je dan naartoe?
“Ik werk aan een boek en filmproject dat plaatsvindt in Colombia. Daar ben ik een aantal keer geweest. Ik fiets graag, doe vaak de Ronde Hoep en de laatste tijd rijd ik richting Hilversum. Als je de polder door bent, verandert de grond en het is interessant hoe anders alles dan meteen is. Ik fiets om te ontspannen, om de natuur te zien en hoe plekken zich ontwikkelen.”
En als je fiets stuk is?
“Dan ga ik naar Ger Bikes in Betondorp. Een fantastische winkel, waar ik ook een tekening van heb gemaakt. Ger heeft het altijd te druk en hij kan slecht nee zeggen, niet een heel handige combinatie. Mijn oude fiets viel een paar jaar geleden uit elkaar en Ger heeft mijn nieuwe fiets geleverd. Daarmee is hij echt mijn fietsvader geworden. Als er wat mee is, dan kan ik hem altijd bellen.”
De tekening van de Watergraafsmeer en andere tekeningen uit de Zachte Atlas zijn als gesigneerde prints in beperkte oplage te koop via janrothuizen.nl.
Kunstenaar Jan Rothuizen in De Jas. ‘Ons eerste kind sliep in een kast’
