Sport

Trainer Marcel Valk hoopt op kampioenschap met WV-HEDW. ‘Ik vind dat het allemaal wat ambitieuzer mag’

Terwijl de fotograaf en ik genadeloos worden natgespoten door de veldsproei-installatie, ontloopt Marcel Valk het water; een goede voetballer staat altijd goed opgesteld. Gedurende zijn profcarrière diende hij onder meer ADO Den Haag en boekte onder trainer Co Adriaanse grootse successen met Willem II, dat zelfs de Champions League haalde. Op het zonnige terras van WV-HEDW spreek ik Valk, sinds 2019 trainer in Amsterdam-Oost. De eersteklasse-club was in een bloedstollende promotiestrijd verwikkeld met Scherpenzeel, en toen kwam corona. De KNVB besliste dat Scherpenzeel promoveerde, WV-HEDW niet.

Wat karakteriseert jou als trainer?
“Richting de groep ben ik rustig en duidelijk. Ik ben geen schreeuwende trainer of animator, hou van aanvallend voetbal. Ik neem veel mee van mijn eigen trainers van vroeger. Bert Jacobs was een people manager, Adriaanse meer een strateeg en dat ben ik ook wel; ik zoek altijd tactische oplossingen. Ik ben bij Willem II assistent-trainer geweest, onderdeel van mijn leerproces. Ik heb niet de ambitie hoofdtrainer te worden in het betaald voetbal, maar heb wel gemerkt dat hoofdtrainer zijn me beter past dan assistent.”

Hoe verliep afgelopen seizoen?
“Deze groep bestaat uit liefhebbers, traint graag en daarom heb ik het ontzettend naar mijn zin. Teleurstellend, voor heel Nederland overigens, was dat corona intrad. We hadden een goed seizoen, konden promoveren, misschien kampioen worden. Maar we moeten niet klagen, het is niet anders. Vlak voor corona werd ik geschorst. Ik riep iets naar de grensrechter, grappig bedoeld, maar dat werd niet zo opgevat. Zoiets mag niet gebeuren, ik moet mijn hoofd erbij houden, dat verwacht ik ook van mijn spelers. We hadden de straf eerst geaccepteerd maar nu heb ik beroep aangetekend omdat het door corona geen schorsing van enkele wedstrijden is, maar van acht maanden. Hopelijk helpt het. De enige wedstrijd zonder mij werd overigens gewonnen. Vanaf de zijlijn is het heel anders. Het geeft spanning, je wil coachen maar het mag niet, da’s moeilijk.”

Wat verwacht je van seizoen 2020–2021?
“We hebben als staf bij elkaar gezeten en na zo’n seizoen, waarin we de meeste wedstrijden domineerden en op één punt van de koploper stonden, is maar één doelstelling mogelijk: promotie. Via het kampioenschap of desnoods de nacompetitie. We moeten samen de volgende stap zetten, ook ik. We willen naar de Hoofdklasse en ik vind dat je verder kunt doorgroeien, misschien uiteindelijk zelfs Derde Divisie. Dan moeten er stappen gemaakt worden. Het karakter van de vereniging moet blijven, maar de selectie en Onder-19 kunnen prestatiegerichter. Dan moet je bijvoorbeeld faciliteren dat de selectie altijd onder goede omstandigheden kan trainen. Vandaag trainen we met, uit mijn hoofd, achtendertig man op een veld, dat zou eigenlijk niet zo moeten. De reden is echter de aanleg van nieuwe kunstgrasvelden en dat is vooruitgang. Hoewel ik dus vind dat het ambitieuzer mag, is het ook fijn werken met weinig druk. Het heeft twee kanten.”