Op een dag reed hij over de Schellingwouderbrug Oost binnen. Beneden lagen de Oranjesluizen waar hij als kind zo vaak vanaf was gesprongen. Het complex was totaal veranderd, zoals het stadsdeel op veel plekken is veranderd. “Wat jammer dacht ik”, zegt René de Vries (43). Hij bedacht dat hij de beelden van het ‘oude Oost’ ergens wilde centraliseren. Zo startte hij de facebookgroep ‘Je bent Amsterdam Oost als’.
De uit nostalgie geboren facebookgroep bleek een hit. De teller staat inmiddels op een kleine 13.000 leden. Volgens De Vries laat het Oost van zijn jeugd zich het best omschrijven als een penozebuurtje met een hoog ons-kent-ons-gehalte. “In de Indische Buurt groeide ik op tussen de Ajax-hooligans en de kleine criminelen.” Als kind speelde hij bij Jongetjesland (nu Jeugdland) of op de omliggende kale vlaktes. “Dat lelijke Science Park was er nog niet, dus je had alle ruimte. Hadden we wat geflikt, dan wist de buurvrouw van drie straten verderop dat meteen. Ondanks dat ze in die tijd nog geen appjes stuurden.”
Tien jaar geleden verruilde De Vries zijn penozebuurtje voor een huis met tuintje in Heemskerk. “Toch prettig met twee kinderen.”
Een blik op ‘Je bent Amsterdam Oost als’ leert dat de Facebookpagina voornamelijk bevolkt wordt door Oosterlingen die de stad verlaten hebben. Op een foto van de Javastraat in 1970 wordt enthousiast gereageerd. Betty vertelt dat haar familie een bakkerszaak op nummer 59 runde en een ander zegt tot 1973 met veel plezier in de straat gewoond te hebben.
Terugkerend punt van discussie: was het vroeger allemaal gezelliger en beter? Sommigen vinden dat de veryupping is doorgeslagen, anderen menen dat de nieuwe neringen zoals die in de Javastraat een prettige aanvulling vormen op het overschot aan ‘buitenlandse supermarkten’.
Maar altijd blijft de discussie beschaafd. De Vries heeft dan ook duidelijke huisregels. ‘Een grote bek is wel oké, iemand de huid vol schelden NIET OKE!!!’, valt te lezen. Verschillende culturen dienen gerespecteerd te worden en ‘politiek geneuzel’ is niet welkom. De oprichter vindt deze regels passen bij Oost. “Het was een achterstandswijkje waar van alles bij elkaar werd gepleurd. Veel alleenstaande moeders en allochtonen. Mensen die het niet altijd makkelijk hadden en in hetzelfde schuitje zaten. In Oost leerde je met elkaar door een deur te gaan.”
Zijn pagina is er vooral een van verbinding. “Regelmatig krijg ik persoonlijke bedankjes omdat oud-klasgenootjes elkaar hebben gevonden.” Een beeld dat Jolanda van Wanrooy (60), die nog steeds in Oost woont, herkent. Zij zag regelmatig oproepjes van voormalige Oosterlingen die benieuwd waren hoe hun buurt er nu uitzag. Van Wanrooy besloot foto’s te maken van die plekken. “Waar ik leuke reacties op kreeg. Daarna kreeg ik wel 150 verzoeken van mensen die hun oude huis of winkel terug wilden zien.” Sindsdien sjeest ze op haar scootmobiel, waar ze door gezondheidsredenen aan gebonden is, door Oost. “Heerlijk. Het geeft mij een doel om naar buiten te gaan.”
De Vries hoopt de pagina ook commercieel uit te kunnen bouwen. Zo denkt hij erover om merchandise zoals T-shirts te gaan verkopen. Voorlopig blijft zijn facebookpagina vooral een nostalgische gemeenschap.
Door Tim Jansen