Mijn sinds-altijd-gabber, met wie ik als bedachtzame kleuter al legosteentjes op elkaar frommelde, geeft zich over aan het geregistreerd partnerschap. Met een zwanger vriendinnetje heb je het liever goed geregeld. Partnerregistratie bestaat sinds 1998 en was feitelijk een surrogaatalternatief voor het homohuwelijk, iets waar ‘we’ destijds kennelijk nog huiverig voor waren. In 2001 overigens niet meer, maar dat terzijde.
Vier minuten tevoren meld ik mij bij Stadsloket Oost in Klein Almere (door romantici Oostpoort genoemd). Daar staat hij, naast zijn allemachtig prachtig drachtige vriendin en de twee andere getuigen. Hij draagt zijn ordinaire burgerkloffie met spijkerbroek als kers op de taart. Ik ben niet graag overdressed en bekijk mijn smetteloos witte overhemd. Gelukkig is het ongestreken. We vragen bij de afsprakenbalie waar de afsprakenbalie is. De melige baliemedewerkster verzucht dat de gemeente Amsterdam zelden duidelijk is. ‘U hoort ook bij de gemeente,’ plaag ik. ‘Helaas wel!’ lacht ze breeduit en verwijst ons naar een imaginaire wachtruimte twee meter verderop.
Onze registratieambtenaar is een informele mevrouw bij wie je aanvoelt dat ze ook heel formeel kan doen als het moet. Haar haar is precies grijs genoeg, voor een trouwambtenaar dan. ‘De handtekening is vandaag van doorslaggevend belang,’ zegt ze gewichtig. Wij vijven knikken in koor. Hoewel dit heel nadrukkelijk geen huwelijk is, gaan ze elkaar toch het jawoord geven. Tenminste, dat is te hopen.
Ze doen het! Zijn ‘ja’ is kort en duidelijk hoorbaar, het hare iets langgerekter. De ambtenaar zegt dat wij, getuigen, het geregistreerd partnerpaar per heden van inspiratie en goede raad moeten voorzien. Ik vraag of deze relatie nu dus van ons afhankelijk is, maar dat bedoelt ze niet. Ze vertelt over een stel dat jaarlijks met alle getuigen hun partnerschap evalueert. Wij vinden dat heel ambtelijk, jaarlijks een partnerschap evalueren. Tijdens onze achterafevaluatie in een prijzige horecagelegenheid kijk ik eens goed naar die twee. Dit is een goed stel hoor.