Ajmal Sherzai (24) wil graag fietsenmaker worden. Ervaring heeft hij zat. Maar hij wordt niet toegelaten tot de opleiding Rijwieltechniek van het ROC.
“Mijn droom is een eigen fietsenmakerij te beginnen. Ik hou van techniek, ik hou van fietsen en ik wil graag eigen baas zijn. Bovendien zijn Nederlanders dol op fietsen. Ik kan er dus mijn brood mee verdienen.”
“Ik heb al veel ervaring. Een vriend van me, net als ik een vluchteling uit Afghanistan, heeft een zaak op het Waterlooplein, waar hij tweedehandsfietsen verkoopt. Hij koopt kapotte en niet-opgehaalde fietsen op via de groothandel en bij het fietsendepot van de gemeente Amsterdam. Die fietsen staan in een schuur in Amsterdam-Noord, en daar repareer ik ze voor hem. 48 fietsen in de laatste paar maanden. Die staan klaar voor de verkoop.”
“Voor een eigen fietsenzaak heb ik een opleiding nodig. Die heb ik nu niet. In Afghanistan deed ik alleen de basisschool, daarna moest ik werken. In Nederland, waar ik sinds 2003 woon, ben ik nooit naar school gegaan. Ik werk nu bij de Burger King, om in mijn levensonderhoud te kunnen voorzien. Dat gaat goed, maar mijn droom is om voor mezelf te beginnen.”
“De medewerkers van Vluchtelingenwerk doen hun best voor me, maar tot nu toe lukt het ze niet om me toegelaten te krijgen tot het ROC. Dat is jammer, want daar wil ik de opleiding Rijwieltechniek volgen. Praktijkervaring heb ik voldoende, maar ik mis theoretische kennis. Hoe zit een fiets in elkaar, welke reparatietechnieken zijn er, welke gereedschappen heb ik nodig? Als ik dat weet, kan ik mijn eigen zaak beginnen.”
PS. Vlak na het verschijnen van dit portret in de Brug is Ajmal vrij plotseling toch beginnen aan de opleiding Rijwieltechniek van het ROC.
Lees ook:
Wethouder Vliegenthart, jeugdwerkloosheid: ‘In Oost blijft de sociale vooruitgang achter’ (05-05-2015)