In de Watergraafsmeer woont Xynthia (19) met haar moeder, jonger broertje en twee jongere zusjes. Een soort appartement is het, maar met echt veel ruimte. Het staat fijn op een hoek en met tram- en bushaltes vlakbij. Al met al een hele goede plek. “Ik spaar wel voor mijn eigen huisje, maar ga nooit uit deze buurt weg.”
Wat maakt het dan zo fijn? “Er zijn veel mensen die je op straat even aanspreken om te vragen hoe het met je gaat. Inderdaad, we kennen elkaar hier. Dat zijn dan bijvoorbeeld oud-collega’s van mijn moeder, of oude schoolvrienden. Ik heb veel vrienden in de buurt; het geeft het goed gevoel.”
“Tegelijkertijd is het ook wel zo,” twijfelt ze, “en dat geldt niet alleen voor deze buurt, maar voor de hele stad, dat mensen die elkaar niet kennen weleens wat aardiger tegen elkaar mogen zijn.” Xynthia weet het zeker nu. “Het is een gemis dat mensen soms niet wat meer respect voor elkaar hebben. Ik heb het wel meegemaakt hoor. Chagrijnige types in de auto, en maar toeteren, en maar door rood rijden. Geduld, denk ik dan.” Ze wuift. “Ach, maar dat is ook het enige vervelende dat ik kan bedenken.”
Vandaag is haar vrije dag. Na de middelbare school – de brood- en banketbakkersschool bij het Amstelstation – ging ze meteen fulltime aan de slag. “Niet als bakker, maar als kamermeisje, in een hotel in de stad. Jazeker, dat is harstikke leuk werk.” Op dagen als deze slentert ze lekker over de Middenweg, gaat ze naar kapper of spreekt ze af met vrienden.
“Of ik help mijn moeder. Dan doe ik leuke dingen met mijn kleine broertje en zusjes. Taart bakken bijvoorbeeld. Natuurlijk ga ik ook wel eens uit, maar niet zo heel erg vaak. Meestal wordt het een cafeetje – er staan er genoeg hier in de buurt. Ik maak makkelijk contact en vind het ook leuk om nieuwe mensen te leren kennen.”
Of ze ooit nog weggaat uit Watergraafsmeer? Beslist niet. “Ik blijf hier mijn hele leven wonen. Het bevalt me uitstekend, ook bij mijn moeder. Als ik heel veel geld heb gespaard, dan wil ik mijn eigen huisje kopen. Maar dat staat dan vlakbij. Kunnen mijn moeder en ik elkaar een beetje helpen.”
Er verschijnt een grijns op het gezicht van Xynthia. “Dat sparen trouwens, dat is nog best lastig. Nieuwe kleding, uitgaan….. Ik ben jong hè, geef het geld soms eerder uit dan ik het heb.”
Lees meer Kijk op de Wijk:
Bilge (19): ‘De jongens van Oost praten veel’