Woonwensen

‘En laten we het dan nu hebben over jullie ideeën voor het huis.’ Na de gebruikelijke rondleiding door mijn kantoor met nieuwe klanten – waarbij ik stil blijf staan bij maquettes van eerdere ontwer-pen met illustere namen als The Rock of The Mirror House – is dit mijn eerste vraag. Het woord ‘woonwensen’ past niet in mijn vocabulaire. Dat associeer ik met de zweterige verkoper in een woonwarenhuis.
Nee, bij Dorens Architects proberen we de dieper liggende laag te vinden. De sluimerende ideeën over wonen in een huis waarbij de grenzen tussen binnen en buiten vervagen. Ruimtes die in elkaar overlopen zonder deuren, die toch als aparte kamers voelen. Subtiele niveauverschillen tussen ruimtes, niet te verwarren met split level, om de overgang van de ene sfeer naar de andere te markeren. De perfecte proportie van een kamer in breedte, lengte en hoogte. Een badkamer die de eerste zonnestralen opvangt, een douche met uitzicht.
Het gesprek begint altijd met de basics: zoveel kamers, badkamers, werkkamer, zitkamer, keuken, bijkeuken, bergruimte, kelder. Ik kan mij een ontmoeting herinneren met nieuwe klanten die met de hele familie op bezoek kwamen. Nog tijdens het handen schudden vertrouwde de zoon mij toe: ‘Mijn vader wil een hele grote kelder’. Toen ik de vader vervolgens begroette kwam hetzelfde ver-zoek. Ze kregen een hele grote, mooie kelder.
Dan de keukenwensen. Ik moet de eerste klant nog tegenkomen die géén open keuken wil. Een open keuken wil in Nederland zeggen dat op zijn minst de eettafel in dezelfde ruimte staat als de keuken.
Over de grens zijn er verschillen. Nu heb ik sinds kort ook te maken met Amerikaanse woonwen-sen. In de VS heeft men twéé zitkamers. De ene wordt family room genoemd, de andere living. In beide ruimtes staan bank, stoelen en een televisie. Het heeft even geduurd voordat ik het verschil begreep: de family room is onderdeel van dezelfde ruimte als de open keuken. Bij voorkeur ligt hij een beetje op afstand van de keuken, maar hij móet in dezelfde ruimte liggen. Het Amerikaanse concept vergt vanzelfsprekend een groot vloeroppervlak, iets waar de meeste bouwkavels in Ne-derland niet op berekend zijn.
En dan heb ik het nog niet gehad over het verschil tussen de Nederlandse en de Amerikaanse bijkeuken. In Amerika hebben veel huizen een mudroom: een ruimte zo groot als een garage, een oase van daglicht, met een tuindeur en een raam met uitzicht op de tuin. De naam refereert aan het naar binnen lopen met vieze laarzen. In de mudroom vind je wasmachine, droger, linnenkast, strijkplank, televisie, dubbele diepvries, voorraadkasten, lockers.
Mijn grootvader, die ook architect was, is een keer een belangrijke opdracht kwijtgeraakt omdat hij de bijkeuken niet serieus nam. Op kantoor vertel ik een medewerker: ‘Be careful, if you take away the bijkeuken, she takes away your commission.’