Het is maandag, de dag voor mogelijke versoepelingen. Ik denk dat ik dit opschrijf om me er later over te verbazen. Het leven in Wormer is inmiddels Kafka. Na de kerstvakantie kwam corona en gingen we tien dagen in quarantaine. Het weer naar school kunnen brengen van de kinderen was een feest. Inmiddels heeft de juf van oudste (6) ‘contact gehad’ met een besmet persoon, waardoor de hele klas voor minimaal een week naar huis werd gestuurd.
Via zoom sprak mijn dochter (6) met haar klasgenootjes.
Niemand was ziek.
Een van de kinderen had een vader in Amsterdam zitten. Ze vroeg of het daar erger is. Dat wist juf niet, Amsterdam was wel heel ver weg. Voorlopig zaten we lekker opgesloten in Wormer. Daarna verdween ze van het scherm.
Bezweken, denken we.
Versoepelingen
