Op Zeeburgereiland, achter de P&R en de tramremise aan de IJburglaan, staan 440 studentenunits, keurig geschakeld. Tijdelijk, voorlopig. Zwart zijn ze, met roodachtige gordijntjes. Dat wel. Taco (22) woont er sinds een jaar of twee, ‘zolang ze er staan’. “Ik zocht een nieuwe woning en kwam bij dit complex terecht.”
Toen ik het voor de eerste keer zag, dacht ik: “Mmmm, niet erg levendig. Waaierig ook. Nee, er was toen niks op dit eiland. Nog steeds niet eigenlijk. Het is niet echt een wijk, met winkels en cafés. Maar het zijn relatief goede woningen, 28 m2, en alles voor jezelf. Dat is luxe voor een student. Je fietst zo de stad in, of pakt de tram naar Centraal Station. Dus al met al zit ik hier wel goed.”
Voor zijn studie reist Taco per trein naar Utrecht. Hij volgt daar de master Multiculturalisme in vergelijkend perspectief. Alstublieft. Maar volgend jaar wil hij terug naar de UvA. “Dan ga ik Internationale Betrekkingen doen. Ik wil iets meer verdieping.” Wat hij later met deze studie wil, weet hij niet. “Geen idee, maar dat komt wel.” Hij kijkt op, lacht. “Het valt wel mee. Ik heb nog geen vertraging opgelopen, dus ik kan het me permitteren iets extra’s te willen.”
In de containers worden best wel eens gezellige dingen georganiseerd. “Er is een bewonerscommissie. Maar eerlijk gezegd ben ik nog nooit ergens bij geweest. Hier in het complex wonen nog twee hele goede vriendinnen. Wij zoeken elkaar meestal op. En dat is vrolijk genoeg.”
De omgeving is mooi, dat moet gezegd. Als je met de boot aankomt, denk je wauw. Of hardlopend, door het Diemerpark zie je ook van alles.” Taco loopt vaak hard. Net nog, een kilometer of acht. “Er zat alleen nog geen ontbijt in, dus ik kwam niet echt vooruit. Als je richting Durgerdam en Holysloot gaat, dat is prachtig.”
Door Linda van den Dobbelsteen
Foto: Taco, vanuit de containerwoningen op weg naar tramhalte Zuiderzeeweg. “Een prima verbinding met Centraal Station.”