De Jas

Martijn van de Griendt: ‘Blijf weg uit het Flevopark!’

Fotograaf Martijn van de Griendt (Eindhoven, 17 april 1970) publiceerde zeven fotoboeken en werkt in opdracht van het Amsterdams Stadsarchief aan een fotoserie over Amsterdamse jongeren. Hij woont aan de Zeeburgerdijk in Oost.

Wanneer en hoe ben je in Oost terecht gekomen?
“Via een vriend die inmiddels al jaren mijn buurman is. Hij attendeerde me op dit appartement in een toen nieuw te bouwen complex, dertien jaar geleden. Ik woonde tot dan in de Utrechtse wijk Overvecht, een nogal heftige buurt waar ik het leven van mijn Marokkaanse buurjongetjes Hassan en Hoessein heb vastgelegd. Deze buurt, officieel is het Zeeburg, maar met de Indische Buurt voel ik me meer verwant, bevalt me prima. Ik voel me een bevoorrecht mens dat ik zo dicht bij het Flevopark woon. Daar ren ik twee keer per week doorheen en bij mooi weer ga ik er in het gras liggen.”

Waar kunnen we jou vinden?
“Op straat in de Javastraat. Ik fiets met mijn camera vaak door de stad. Verder kom ik graag bij Joost in de Molukkenstraat, laatst vierde ik er nog mijn verjaardag. Omdat het er zo gezellig is. Echt zo’n café om een spelletje te spelen, Scrabble bijvoorbeeld. Ze hebben er verschillende bieren op de tap, helaas voor hen ben ik geen bierdrinker.”

Wat drink je wel?
“Nou, wijn bijvoorbeeld. Daarvoor ga ik sinds kort naar Gallizia in de Javastraat. Tom, de eigenaar, heeft ook een wijnwinkel: Monega. Mijn favoriete spot in Oost is trouwens restaurant Polder, daar kom ik al sinds het bestaat. Wat ik daar fijn vind is dat je er bij mooi weer lang buiten kunt zitten. De sfeer is er erg ontspannen. Ik ken de eigenaar, de meeste obers en oberetten en bijna alle konijntjes die er in het gras zitten.”

Waar doe je je boodschappen?
Ik vermijd de grote supermarkten en winkelcentra als Brazilië in Zeeburg zoveel mogelijk en ga naar de kleine winkels zoals de Volendammer Vishandel en de Turkse groenteboer Lale Kasabi in de Javastraat. Ik kom trouwens ook wel eens bij slagerij Poldervaart in de Pretoriusstraat, die waar acteur en Brabander Frank Lammers komt voor zijn worstenbroodjes.

Kom je ook op plekken waar niemand komt?
Ja, in het Flevohuis, het bejaardenhuis tegenover mijn flat. In het winkeltje daar doe ik ook wel eens boodschappen. Ik heb me sinds kort opgegeven bij het Burennetwerk Amsterdam zodat ik iets voor die mensen kan betekenen. Waarom? Het lijkt me zelf ook wel fijn als er een beetje extra voor me gezorgd wordt als ik bejaard ben. Ik wil voor mijn overburen best wel een keer naar de apotheek fietsen of de hond uitlaten in het Flevopark.

Ga je ook wel eens naar het Flevopark om er te fotograferen?
Ik vind de eindhalte van de trams tegenover de ingang van het park heel fotogeniek met al die graffiti. Ik fotografeer er zo nu en dan de jongeren die ik er aantref. Vaak maak ik dan ook een foto met mijn telefoon zodat ze die meteen op instagram kunnen zetten. ‘Insta’ noemen ze dat.

Als je iets aan jouw buurt kon verbeteren, wat zou dat dan zijn?
Niet veel, het is prima zoals het is. Het enige waar ik last van heb is het politiebureau aan de Balistraat. Waarom rijden politieauto’s ’s nachts, wanneer er niemand op straat is, toch zo vaak met gillende sirenes rond? Ik word er soms wakker van. Rot op met je sirene, denk ik dan.

Heb je nog een Geheimtipp?
“Ja, ga naar het Flevopark. Of eigenlijk: blijf weg! Het is misschien wel het mooiste, niet door de massa ontdekte park van Amsterdam. Een paar dagen geleden zag ik tijdens het hardlopen een ijsvogel. Een ijsvogel! Daar word ik blij van. Vanwege de verbouwing van het Oosterpark wijkt het festival Appelsap dit jaar uit naar ‘ons park’. Aan de ene kant vind ik dat leuk omdat de omwonenden een gratis kaartje krijgen, maar ik vind het ook jammer omdat het er nu zo heerlijk rustig is. Ken je de Joodse begraafplaats die daar ligt? Hele mooie oude graven. Een andere plaats waar ik graag kwam toen ik nog een hond had, was het schiereilandje in het Amsterdam-Rijnkanaal. Dat was van de ene op de andere dag verdwenen toen ze het kanaal breder gingen maken. Heel erg jammer.”

Lees ook bijvoorbeeld Teun van de Keuken, Aaf of Frank Lammers in De Jas.