De Jas

Maike Meijer: Dat er wc-papier uit je onderbroek hangt, dat kán niet

De kijkers noch de ruim tachtig personages of ‘typetjes’ worden gespaard in de populaire kantoorkomedie Toren C, waarin poep, kots, ongegeneerde lust en ongemakkelijk naakt voorbij komen. Maar het Nederlandse publiek heeft de puberale humor van scenarioschrijfsters en actrices Margôt Ros en Maike Meijer omarmd. Meijer kijkt tevreden terug op een succesvol vijfde seizoen.

Bij de eerste aflevering dit seizoen waren er al meer dan een half miljoen kijkers. Hoe verklaar je dat succes?
“In het begin vonden mensen Toren C heel vreemd, ze dachten vast: die malle wijven die gaan wel heel ver. Maar er ontstond op een gegeven moment een sfeer van ‘je moet het gezien hebben’. Dat heeft heel erg in ons voordeel gewerkt. Veel jonge mensen zijn naar ons programma gaan kijken. De reacties lopen uiteen. Mensen worden er heel blij van of ze vinden het slecht, maar je kunt in ieder geval niet meer om Toren C heen.”

Hoe hebben Margôt Ros en jij elkaar gevonden?
“Als actrices kenden we elkaar uit café De Smoeshaan. Ik wilde al heel lang graag een komedie schrijven, maar dat wilde ik niet alleen doen. Zij vertelde mij in de kroeg een verhaal over haar vakantie en daar moest ik zo hard om lachen. Ik kan over veel dingen onzeker zijn in mijn leven, maar mijn intuïtie zei: deze vrouw is goed! Ik heb haar gebeld: ‘Mag ik langskomen? Ik heb een plan. We gaan een serie schrijven.’
Er was een klik en de daaropvolgende anderhalf jaar zijn we bezig geweest met het ontwikkelen van een vorm voor alle ideeën die we hebben. Door Margôt werd ik meer wie ik eigenlijk ben. Aan de serie werken voelde als thuiskomen.”

Margôt zei in een interview: ‘Toren C heeft een heel ander soort idioom, mensen moeten daar aan wennen.’ Hoe zou je dat idioom omschrijven?
“Ik kom uit de klassieke theaterwereld. Ik speelde Shakespeare en Tolstoj, maar ik was altijd een vreemde eend in de bijt. In een klassiek stuk probeerde ik eens een Donald Duck-stem op te zetten, omdat ik wist dat ik daar goed in was. Dan ging ik een lied zingen als Donald Duck bij een personage dat zoiets doet om zijn ongemak te verbergen. Dat vond ik enig om te doen! Maar meestal zeiden regisseurs: ‘doe maar niet’.
Margôt kwam met hetzelfde soort verhalen, ook zij zocht steeds de grenzen op en deed dingen waarvan je denkt: word eens volwassen! Ik wilde graag de Nederlandse Jennifer Saunders (Absolutely Fabulous) worden door een goede komedie te schrijven. In het begin was het heel slecht wat we opschreven, maar we hadden veel vertrouwen in elkaar. We vertelden elkaar grappige dingen die we hadden onthouden of gênante situaties waarin we terecht waren gekomen. We moesten het hardst lachen om pijnlijke situaties waarin mensen stuntelen in hun bestaan.

Na lang nadenken besloten we dat de serie zich moest afspelen op een kantoor. Dat heeft altijd een enorm stijve ‘nine-to-five-achtige’ sfeer. In een kantoor je rok te ver omhoog hebben, of rondlopen met een eind wc-papier uit je onderbroek, dat kán niet. Maar als het in een kantoor gebeurt, is dat grappiger dan bij een familie Flodder thuis. Het stijve van een kantoor gecombineerd met het pijnlijke van onze humor levert frictie op.”

Je moet je ijdelheid wel opzij zetten voor de personages die jullie spelen.
“Dat vind ik helemaal niet erg. Heb je die aflevering gezien waarin ik ging praten met mijn buik? Dan denk ik wel: Jezus! Moet ik dat nu echt zelf gaan doen? Maar ja, ik heb het zelf bedacht en het is mijn eigen serie. Naakt is altijd lastig. Maar als een van ons tweeën in onze blote kont op tv moet, wordt er niet ingezoomd. Dat geldt ook voor seks en bloed: als je het echt ziet, is de humor weg.”

Nu Toren C zo populair is, moet er wel een vervolg komen…
“De VPRO wil het graag en wij ook. Over een paar maanden horen we meer. En we denken na over een film.”

Ben je recentelijk nog in situaties beland die we terug gaan zien?
“Ik ben nu niet aan het schrijven, want na zo’n seizoen ben ik een beetje leeggebloed, maar er zijn altijd dingen die je opvallen. Ik ging laatst eten bij restaurant Rijsel, dat zit in zo’n verzamelgebouw aan de Marcusstraat. In het trappenhuis hing een briefje waar op stond: ‘Cursus beton gieten’. Haha, serieus! Dus dan pak ik mijn telefoon en spreek het een beetje besmuikt in op mijn voicerecorder. Dat is iets dat we zeker nog eens gaan uitwerken.”

Wat vind je van de jas?
“Van wie is die jas? Van een Duitser, een nazi?”

Paspoort
Naam: Maike Meijer
Geboren: 1967, Nijmegen
Beroep: actrice, scenarioschrijfster van Toren C
Bekend van onder meer: theaterproducties bij de Paardenkathedraal en het Nationale Toneel, de politieserie Luifel & Luifel en enkele films van Alex van Warmerdam.
Nu te zien in: de reclame van Jumbo

Lees ook, onder anderen, Ariane Schluter en Peter Heerschop in De Jas.