Hij werd geboren in Kaapstad en belandde, met Sidney en Shanghai als tussenstations, in Bloemendaal. Daar had hij naar eigen zeggen een beschermde jeugd. “Hoewel ik veel vrienden had, was ik vooral aan het lezen,” herinnert hij zich dik vijfendertig jaar later.
We ontmoeten Hendrikse op een dinsdag in het proeflokaal aan de Funenkade. Het is nog vroeg in de middag en om ons heen is Engels de voertaal. Met een milde glimlach ziet hij hoe een Italiaans stel minutieus stukjes Skeapsrond-kaas op een broodje smeert en tegelijkertijd een glas Columbus met grote teugen leegdrinkt.
“De kaas die ze eten is afkomstig uit Ransdorp en onze pinda’s komen van de Dappermarkt,” zegt hij niet zonder trots. “Rond dit tijdstip zie je veel toeristen, maar het gros van hen drinkt twee biertjes, maakt een paar foto’s en is weer weg. Daarna komen rond borreltijd de vaste gasten. Sommigen komen hier al dertig jaar, louter voor het bier. We schenken geen koffie en er is geen muziek. Het gaat om het bier.”
Dertig jaar geleden verliet je Bloemendaal om economie te gaan studeren aan de UvA.
“Bijna alle colleges vond ik oninteressant en ik ging er dus ook niet naartoe. En mijn tentamens haalde ik toch wel. Uiteindelijk ben ik er mee gestopt, zonder diploma inderdaad.”
Vanuit de Jordaan verhuisde je naar de Watergraafsmeer, waarom?
“Met mijn vriendin Nienke (Westendorp, eigenaar van café Fonteyn, red.) wilde ik me settelen, en ons oog was gevallen op de Watergraafsmeer. Het leek ons toen leuk en dat vinden we nog steeds. Onze drie dochters zijn hier geboren en het bevalt nog steeds.”
Wat is er zo leuk aan het stadsdeel?
“Kun je één plek op de wereld noemen waar je een zwembad, een schaatsbaan, de Hema, een park, cafés en restaurants en nog veel meer op fietsafstand hebt? Daarom!”
Ben je een Hema-fan?
“Het is fijn om de winkel in de buurt te hebben. Toen de kinderen nog klein waren, was er altijd wel een aan het knutselen. Als dan het plakband of het papier op was, mochten ze zelf naar de Hema. Tot een bepaalde leeftijd is dat superspannend en het fijne is: je grijpt nooit mis.”
Je woont aan de Ringdijk, de meest pittoreske plek van de Watergraafsmeer.
“Als ik bij de Linnaeusstraat over de brug ga en dan rechts de dijk op fiets, zie je eerst een paar oude huisjes die niet zouden misstaan op historische ansichtkaarten. Rechts heb je het water en een groenstrook met een huis erop. Het is alleen voor fietsers een doorgaande route, dus het is ook nog rustig. Tot slot kun je geweldig eten bij La Vallade, en veel meer heb ik niet nodig.”
Wat vind je typisch Amsterdam-Oost?
“Er is een fenomeen dat ik ‘de rijen van Oost noem’. Toen wij hier nog niet zoveel biertaps hadden, kon het zomaar zo zijn dat je tien minuten in de rij moest staan voor een biertje. Als je goed brood wilt halen sluit je achteraan in de rij bij bakker Hartog aan de Wibautstraat. Datzelfde geldt voor een top roti. Even bij Roopram achteraan sluiten. Lange, iconische rijen die ik nergens anders zie.”
Zijn er dingen waarvoor je Oost wel wilt verlaten?
“Vroeger ging ik altijd cd’s halen bij Concerto in de Utrechtsestraat en nog steeds ga ik met grote regelmaat naar Paradiso en de Melkweg. Onlangs zag ik de Amerikaanse band The Vulfpeck. Ze speelden voor het eerst in Paradiso, maar het was stijf uitverkocht en iedereen zong alles mee. Het beste concert dat ik ooit heb gezien was dat van The Dropkick Murphys in de Melkweg. Met recht the greatest rock and roll show on earth.”
Je bent best actief in de buurt. Je fluit bij het hockeyen en staat op Koningsdag voor het goede doel achter de bar bij La Vallade.
“Ik maak veel gebruik van de buurt en doe dus mee. Dat lijkt me niet meer dan normaal. Ik heb drie dochters en heb dus ook verantwoordelijkheid. En door hen heb ook meer binding met de buurt. Je kunt je er totaal voor afsluiten of gewoon gezellig meedoen, en voor dat laatste kies ik.”
Ga je hier nog ooit weg?
“Zeker niet. Ik zit hier perfect, en waar zou ik heen moeten? Ik heb werkelijk geen idee. Als ik niet in Amsterdam ben, dan mis ik gevoel voor urgentie. Het is vanuit mijzelf geredeneerd, maar dingen doen er niet zo toe buiten Amsterdam. Hier gebeurt het en ik zal hier altijd blijven.”
Je bent groot Ajax-fan. Vind je het jammer dat stadion De Meer niet meer in de Watergraafsmeer staat?
“Ik ben er genoeg geweest en heb er mooie herinneringen aan. Met lijn 9 vanaf Centraal naar het stadion met de tribune lekker dicht bij het veld. Een van de mooiere wedstrijden was in 1987 tegen Malmö met Johan Cruijff als coach en Dennis Bergkamp op rechts. De perfecte woensdagavondbesteding.”
Door Jim Jansen