Sinterklaas kwam ieder jaar graag naar Amsterdam-Oost, hij zag de buurt veranderen.
Waar ergert u zich aan?
“Aan mensen die zonder een zakje hun hond in het Flevopark uitlaten, aan het geschreeuw van de straatreclames in de Indische Buurt en aan personen die zeggen ‘dat zijn de regels’. Daar zijn er hier nogal wat van. Laatst reed ik op mijn paard Amerigo Oostpoort binnen. Meteen twee stadswachten op mijn dak. Paardrijden was er verboden. Dat waren de regels. Ik ben toen van ellende in het rookhok bij Zoey’s gaan zitten. Dat heette vorig jaar nog Roezemoes, maar de sfeer is er nog hetzelfde. Lethargisch. Die hoeven hun schoen dit jaar niet te zetten.”
Waar komt u wel graag?
“Café De Avonden, ook aan de Middenweg. En tegen lunchtijd in café-restaurant Frankendael, nadeel is wel dat de eigenaar het altijd over AFC heeft.”
De zwartepietendiscussie.
“Ik heb de onbedwingbare behoefte een andere mening te hebben dan de heersende. Zodra een groep het ergens over eens is, kies ik de tegenovergestelde positie. Voor een eenling is niets gevaarlijker dan de mening van de meerderheid. Ik ben daar helemaal klaar mee. In de Watergraafsmeer, IJburg en Durgerdam kom ik met roetveeg- of kleurenpieten. In Betondorp en Diemen neem ik juist een Zwarte Piet mee. De Indische Buurt en Zeeburg sla ik dit jaar helemaal over.”
Waarom?
“Vorig jaar heb ik in de Javastraat moeten vechten om te ontsnappen aan een groepje criminelen dat mij had gekidnapt. Ik had nog nooit een klap uitgedeeld, maar ik bleek me met gemak vier man van het lijf te kunnen houden. Je weet niet waartoe je in staat bent totdat het er op aankomt.”
Heeft u vrienden in Amsterdam-Oost?
“Ik heb geen vrienden; ik ken wel veel mensen en heb kennissen. Er zijn twee categorieën: mensen die energie geven en mensen die energie nemen. De laatste groep, die groter is, is tijdverspilling. Als ik er iemand uit moet lichten: Arno Cowan van Kaas & Zo aan het Christiaan Huygensplein. Wist u dat hij twee dichtbundels heeft geschreven? Met zijn doorgroefde kop is hij een van de weinige schrijvers die begrijpt welke kracht woorden kunnen hebben. Een enkel woord kan de wereld veranderen.”
Gaat u zijn boeken weggeven?
“Nee, dat is niet iets voor de massa. Dat boek over Holleeder trouwens ook niet. Ik heb Willem Holleeder bij Keurslagerij Zeeburg aan de Veemkade een keer een hand gegeven, daarna voelde ik me vies. Er kleeft zoveel bloed aan zijn handen. Nee, ik geef liever echte literatuur weg. De Greppel van Herman Koch, bijvoorbeeld.”
Is dat een vriend?
“Nee, ik vind hem gewoon een goede schrijver. Bij Jiskefet heeft Hans Teeuwen mij ooit op schandalige manier nagedaan. Dat staat tussen ons in. Toch stoorde dat me minder dan Jeroen Krabbé, die jaren ongevraagd voor Sinterklaas heeft gespeeld. Die man denkt alleen aan zichzelf. Ik heb me daar echt aan gestoord, ook aan die oppervlakkige flinkheid van hem in Soldaat van Oranje trouwens.”
Dat is wel heel lang geleden.
“Ik ben een rancuneus mannetje. Ik heb wel meer slechte eigenschappen. Zo weet ik geen maat te houden. Sigaren, bonbons, drank; het moet allemaal op. Het banket van bakkerij Balvert aan de Middenweg is het beste. Dat vreet ik achter elkaar weg, ja dat is vreten. Soms vraag ik een Piet of hij een stuk op de piano speelt terwijl ik het naar binnen prop. Iets Duits, bijvoorbeeld: Wenn ich auch gleich nichts fühle von deiner Macht, du führst mich doch zum Ziele auch durch die Nacht.“
Hoe ontspant u zich?
“Thuis zijn, lezen, voorbereiden, muziek maken, internetten, spelen met mijn knuffelkonijn Sjors. Daar praat ik tegen; hij kan kunstjes en ik ben heel trots op hem. Als ik ’s nachts niet thuis slaap gaat hij mee. Ik relax ook door languit te gaan liggen. Een minuut of vijf. Als ik het voel opkomen, doe ik het op ieder moment, op elke plaats. Liefst in het Oosterpark.”
Wat zou u aan uzelf willen veranderen?
“Ik zou langere benen willen hebben. Ik heb van die korte pootjes. Op het strand op IJburg zul je mij daarom niet zien. Ik schaamde me als jongetje al voor bloot.”
Wat is de beste plek om te wonen?
“Ik woon nu in een van de mooiste huizen van Nederland, maar ik ben nog nooit zo ongelukkig geweest. Diemen is uiteindelijk de beste plek om te wonen. Het liefst in een groot oud huis met luiken die stevig dicht kunnen en een ophaalbrug die ik neer kan laten als ik daar behoefte aan heb.”
Waar moeten we naartoe in Amsterdam-Oost?
“Dan toch TunFun, de ondergrondse speelgrot onder het Waterlooplein. Er was een tijd dat ik er twee keer per week voorbij kwam met de auto. Dan zeiden we ’s middags tegen elkaar: goh wat stinkt het daar zeg. Ik ben er laatst geweest. Bleek het gewoon een leuke plek voor de doelgroep.”
U komt zo negatief over, waar wordt u blij van?
“Wat wilt u horen? Dat ik blij word van de zon want ik ben een zonnemens. Was het maar vast Kerstmis, daar kan ik altijd erg naar uitzien. Naar die tijd van vrede op aarde en in de mensen een welbehagen. Ik vind de Jaap Edenbaan dan ook altijd zo gezellig versierd met die lampjes. Positief genoeg?”