Het verspreidingsgebied van de Brug breidt zich gestaag uit over Amsterdam, maar van mij mag het sneller gaan. Elke maand onderneem ik een zoektocht binnen de grenzen van het gebied naar een gebouw. Mijn gebouwen raken op. 16.00 uur op een doordeweekse dag, de deadline nadert. Ik stap in de auto en begin te rijden zonder te weten waarheen. Op goed geluk stuur ik mijn auto de A10 op, richting Amstelkwartier. Daar is vast iets nieuws te zien. Ik kom in een epische file terecht en rij achteruit over de vluchtstrook van de snelweg af. Dan maar Cruquius.
Daar aangekomen zie ik aan de kade een imposante rij kolossale witte woongebouwen en witte kantoorgebouwen. De woongebouwen zijn opgetrokken uit wit baksteen. Zeven bouwlagen, een stapeling van grote vierkante ramen en loggia’s. De bovenste verdiepingen springen terug, zodat voor de penthouses terrassen ontstaan. Dankzij de repetitie van grote vierkanten en de verspringingen in de gevel is het een spannende sculpturale bouwmassa geworden. Maar het had van mij nog wel wat grilliger gemogen. Ik was nog even doorgegaan met een paar penthouses en meer terrassen, zodat er een tribune- of piramidevormige top was ontstaan. Ik voorspel in de toekomst meer gebouwen met een dergelijke top.
Naast de woongebouwen staan twee, eveneens sculpturale, witte kantoorgebouwen. Een van de twee is duidelijk het vlaggenschip van de hele ontwikkeling: een deel van het gebouw zweeft meters boven de kade en steekt uit over het water. Dit blijkt het nieuwe hoofdkantoor van projectontwikkelaar Amvest te zijn. Het is, net als de witte woongebouwen, ontworpen door Rietveld Architects uit New York. Op de website lees ik dat architect Rijk Rietveld zoon is van een Nederlandse architect en heeft gewerkt voor Herman Hertzberger, Richard Meier en I.M. Pei.
Een van de mooie kanten van mijn werk als architectuurcriticus van de Brug is dat ik elke keer inspiratie opdoe. Nu lees ik bijvoorbeeld deze slogan van Rietveld Architects: RETHINKING MODERN LIFE: FROM THE ESSENTIAL TO THE EXUBERANT. The essential verwijst naar Rietvelds achtergrond als klassieke modernist/humanist in dienst van Hertzberger. The exuberant verwijst naarde postmoderne stijl van de internationale jetset. De architect beweegt zich tussen deze twee werelden. Dit is te zien aan het ontwerp van het hoofdkantoor van Amvest. De vorm van het gebouw is ontstaan uit functionele uitgangspunten: het idee om het gebouw letterlijk de haven in te steken zodat het de symbolische betekenis van een havengebouw krijgt. Tegelijkertijd moet de kade onder het gebouw niet geblokkeerd worden. In het zwevende deel van het gebouw is een dubbelhoge open ruimte gemaakt die gebruikt wordt als werkruimte, lobby en huiskamer. Eén grote lounge,met een uitbundig en stijlvol interieur dat je niet snel zou verwachten in een kantoorgebouw.
4 sterren.