Ferry Doedens is al tien jaar een van de sterren in Goede tijden, slechte tijden, kan goed zingen, schitterde in de musical The Bodyguard en is net klaar met de theatertour Stil in Mij waarin hij een hoofdrol had. Al tien jaar woont hij in Watergraafsmeer, waar hij bijna alle winkeliers persoonlijk kent. In zijn hoofd is het soms chaos, maar zijn huis is altijd spic en span. “Ik word onrustig van rommel, in mijn hoofd is het wel chaotisch genoeg.”
Levend standbeeld
Ik kom uit Drachten, ben opgegroeid in de speelgoedzaak van m’n ouders en mijn carrière is begonnen als levend standbeeld. Ik had een grote droom om mensen te entertainen, heb altijd iets met acteren en zingen willen doen. Toen ik een jaar of 11 was zag ik zo’n standbeeld in Groningen en dacht: hee dat kan ik ook wel. Ondanks dat ik gevoelig voor prikkels ben, is dat me ook gelukt. Mocht mijn carrière nog een keer mislukken, kan ik daar altijd weer op terugvallen, haha. In 2007 deed ik mee aan Idols, na de eerste liveshow vloog ik eruit. De dingen hebben zo moeten lopen, denk ik, want in 2009 kwam ik in Goede tijden, slechte tijden terecht.”
Goede tijden
“Na tien jaar vind ik het nog steeds onwijs leuk. Ik ben dol op mijn karakter Lucas. En mensen kijken nog steeds hartstikke graag naar de soap. Waarom zou ik er dan in gódsnaam uitgaan als ik er zelf nog heel veel plezier in heb en ik het kan combineren met alle leuke dingen die ik ernaast mag doen? Ik ben een heel gelukkig mens op het moment. Het reilt en zeilt allemaal wel.”
Niet kiezen
“Mijn schema is best druk af en toe, daar had ik het nog met mijn manager over. Die zei: ‘Fer, jezus. Maar ja, als jij het wil kan je het aan.’ Ik ga er ook wel weer heel lekker op, dat gevoel van altijd te kort tijd. Vanaf de set de auto in, overstappen in de bus naar een theatershow in het land, ’s nachts om een uur thuiskomen en dan ’s morgens om acht uur weer de studio in om ’s middags naar Maastricht te rijden. Mijn collega’s zeiden laatst: ‘Het lijkt wel of jij beter presteert als je het drukker hebt.’ Dat denk ik ook, omdat ik me dan beter kan focussen. En ik heb gewoon veel energie.”
Hollen of stilstaan
“Ondertussen kan ik ook onwijs goed chillen. Leg mij op de bank en ik kom er niet meer vanaf. Dat is het gekke, het is letterlijk hollen of stilstaan.”
In shape
“Sinds afgelopen maand ben ik weer heel erg aan het trainen, daar maak ik tijd voor. Ik heb ook allemaal gewichten in huis en het is zelfs zo dat ik gisternacht om half één, dit is geen grap,” – hij laat een filmpje zien – “nog met 12 kilo in de weer was. Tijdens zo’n theatertour eet je dan weer een magnetronmaaltijd, dan weer iets anders snels. Ik hou van lekker eten, als je iets voor me neerzet dan eet ik het op, maar ik dacht: dit wil ik niet meer. Ik voel me nu veel beter. Ik train bij TrainMore, in Oostpoort.”
Geen rommel
“Negen jaar geleden kwam ik hier vlak bij Park Frankendael te wonen, onwijs cosy. Nu heb ik een appartement een stukje verderop aan de Middenweg. Oost is écht mijn buurtje, en ik heb een heel lekker huis.” Terwijl hij een foto laat zien: “Ik ben onwijs opgeruimd. Alles staat met het merk naar voren. Letterlijk hoe het er hier op de foto ziet, zo ziet het er altijd uit. Dit is echt mijn rustpuntje. Ik word onrustig van rommel, in mijn hoofd is het af en toe wel chaotisch genoeg. Chantal Janzen bleef een keer bij me slapen, die zei: ‘Fer, je huis is zo het tegenovergestelde van hoe jij bent.’ Mijn badkamerkastje is een soort klein Kruidvat: alles staat op merk, netjes in een lijn.”
Rondje door de buurt
“Als kind ging ik al vanuit de speelgoedwinkel van mijn ouders op mijn stepje, ‘doei papa en mama’, de buurt af. Ging ik bij de andere winkeliers langs, wat drinken of een broodje eten. Dat doe ik hier eigenlijk nog steeds. Bij Gewoon Kaas heb ik net nog mijn uitsmijtertje gegeten. Ik ken de buren. De mensen van de Volendammer Vishandel zijn vrienden van me, haal ik een harinkje, zeggen ze: ‘Hé Fer, hoe is het?’ Slagerij In ’t Veld, Dave de kapper, Primera; ik doe altijd mijn rondje, meestal op vrijdag na mijn werk. Dan ben ik zo anderhalf, twee uur onderweg. Ik vind dat heerlijk. Ik wil echt nooit meer weg uit dit buurtje. Dat zou me pijn doen in mijn hart.”
Beste plekjes
“Kick, voor kleding, is een van mijn favorieten. Bij Gewoon Kaas, ook vrienden van me, laat ik altijd m’n pakketjes bezorgen. Bij Dam Feestartikelen klets ik altijd even met die drie meiden. Ik ben groot fan van café Cliché, omdat ze onwijs goed eten hebben. Elsa’s is ook een leuke plek met goed eten. Maar ook een ijsje halen of een spontane vrijmibo bij Winefields: ik ben heel erg van go met de flow en van het leven genieten. Ik werk hard, heb het hartstikke druk en er komen nog leuke dingen aan, maar dat zijn rustmomenten voor me.”