sfeerverslag van een tochtje op de Zero
Al jaren wordt er gesproken over elektrisch rijden en de tweede toekomst van de elektromotor. En dan krijg ik de kans bij Motoport Amsterdam de Californische Zero Streetfighter aan de tand te voelen, het model uit 2012. De fiets volgt de lijnen van een moderne maar conventionele sportfiets en ziet er goed uit. Hij oogt rank en stoer tegelijk.
Normaliter rij ik een brutale sportfiets, die met veel gehuil en lawaai van zijn plek komt. Maar vandaag geen gebrom en geschreeuw van het motorblok. Enkel een paar meters die even uitslaan om aan te geven dat de boel in orde is als ik de sleutel omdraai.
Het voelt bizar om met slechts een lichte zoem weg te schieten. Even mis ik het geluid, maar dit gevoel is zeer verslavend, en de blikken van verbaasde voetgangers en automobilisten doet goed. Hij stuurt licht en is uiterst wendbaar. Waar deze fiets vlot is, trekt nieuwste versie zelfs de klinkers uit de straat: die heeft meer koppel dan een Honda Fireblade. Na een uur buiten spelen keer ik terug bij Motoport Amsterdam.
Brian de Vries, de eigenaar, vertelt me dat het 2013-model nog meer motorfiets is. De nieuwe folders geven hem gelijk. Wanneer we de voordelen van elektrisch rijden bespreken maakt de laatste scepsis plaats voor bewondering.
Een onderhoudsarme band in plaats van een ketting, dus geen gedoe met kettingspray.
De elektromotor blijft koel, dus geen zwetend kruis wachtend voor het stoplicht.
En het allermooiste: geen vermoeiende trillingen, je stapt bijna net zo uitgerust af als op.
Met de grootste accu rijd je 200 kilometer. Laden duurt tot 5 uur, alleen een stekker inpluggen en klaar. Snelladen kan op steeds meer plekken, dan zit je ‘tank’ in een uurtje vol.
En dat allemaal voor de prijs van een kop koffie. Die tweede toekomst? Wat mij betreft kan die beginnen.
Ook een keer een proefrit maken? www.motoportamsterdam.nl.
Door Michiel Zijlstra
Lees hier alle verhalen uit de special Duurzaamheid in Oost.