De Jas

‘De Oosterparkbuurt is een grappig soort hokje dat alles heeft zonder dat je het door hebt’

Actrice en presentatrice Nienke de la Rive Box (1986) drinkt graag koffie in restaurant Elixer in de Indische Buurt, en maakte onlangs een podcast over architectuur. Ze is domweg gelukkig in de Oosterparkstraat.

Amper zijn op deze vrijdagmiddag de deuren geopend of het is meteen gezellig druk in Elixer. Een buurtbewoner hangt behaaglijk boven een kop uiensoep en verderop eet een stel een broodje palingkroket. Nienke de la Rive Box houdt het op een cappuccino met erwtenmelk.

“Dit restaurant is hier twee maanden geleden geopend, eerst zaten ze in de Bijlmermeer. Toen kwam ik er ook al graag,” zegt ze. “De sfeer was er heel bijzonder en bovenal was het eten erg lekker. Nu zijn ze dus neergestreken in de Indische Buurt en dat voelt een beetje alsof je vakantievriendje opeens in de stad is komen wonen. Ook nu weer halen ze veel uit eigen tuin, en de chef bedenkt echt waanzinnige dingen. Ik las net op de wc op een tegeltje dat ‘de bazen hier harder feesten dan het personeel’. Geweldig!”

Je bent geboren in Nigtevecht om vervolgens in Arnhem de Toneelschool te gaan doen.
“Ik heb er vier jaar gewoond en was er eigenlijk vrij ongelukkig. In Arnhem is iedereen grijs, het lijkt alsof de mensen er bedekt zijn met een laagje. Een lichtpuntje uit die tijd was dat er twee kroegen waren waar altijd wel iemand van mijn studie zat. Zonder af te spreken ging ik bijna iedere dag wel naar Café ’t Moortgat om een biertje te drinken. Of twee.”

Je begon je carrière als actrice en bent vervolgens gaan presenteren.
“Ik liep stage bij onder meer het Zuidelijk Toneel en Toneelgroep Oostpool. Na mijn afstuderen ben ik een tijdje werkloos geweest en heb ik allerlei bijbanen gehad. Ik leidde groepen rond in Het Scheepvaartmuseum en werkte bij uitgeverij Prometheus. Ik kwam erachter dat de wereld groter is dan alleen het theater en rond die tijd kwam Het Klokhuis voorbij. Dat was echt perfect, omdat ik het leuk vind om verhalen te vertellen. En de onderwerpen zijn divers. Ik heb een uitzending gemaakt over het higgsdeeltje, maar ook over gevulde koeken en wc-potten. Die variatie is geweldig.”

Momenteel ben je een van de gezichten van 3 op Reis. Wat is de mooiste plek waar je geweest bent?
“Dat is lastig, maar als ik één plek moet kiezen, dan Groenland. Een bijzonder eiland, helemaal bedekt door een ijskap, waardoor de mensen aan de randen wonen. In de winter kunnen ze zich makkelijker verplaatsen over het ijs, maar in de zomer zijn ze helemaal op zichzelf aangewezen. Door de smeltende ijskap zie je op die plek als geen ander dat het niet goed gaat met de planeet.

Terug naar Nederland, waar je onlangs een podcast over architectuur maakte: Platte Grond.
“De serie is bedacht door Michiel van Poelgeest en gaat over de kracht van architectuur en de plannen voor de toekomst. We behandelen onder andere het naoorlogs erfgoed, dat de nieuwe lichting erfgoed gaat worden. Wij vinden het vaak lelijk, maar het is een onderdeel van onze geschiedenis en van de wederopbouw. Ik heb ook het idee dat je het mooi moet leren vinden. De eerste windmolen vond men destijds ook lelijk, maar smaak evolueert. Met die bril kijk ik nu ook naar gebouwen in Oost, zoals het Cygnus Gymnasium, de Leeuwenburg of het Iepenplein nabij mijn huis. Lelijke plekken die opeens een stuk mooier worden.”

Hoe is het om in de Oosterparkbuurt te wonen?
“Het is een grappig soort hokje dat alles heeft zonder dat je het door hebt. Ik doe in het Oosterpark aan pencak silat, een Indonesische vechtsport. Onze docent Loyd, eentje van de oude school, is nog ontzettend gemotiveerd. Hij kan zich moeiteloos met zijn vingers opdrukken. Maar als ik eerlijk ben vond ik het wel leuker om hier in de Indische Buurt te wonen. De Javastraat was echt favoriet, door de ongedwongen sfeer. Oud en nieuw komen daar samen zonder dat het geforceerd wordt. Er zijn leuke kroegen, maar je kan er ook prima fruit kopen bij de Turkse supermarkt op de hoek.’

Waar kom je graag?
“Mijn lievelingsplek is zonder twijfel volkstuinpark Amstelglorie, net voorbij de Utrechtsebrug. Het is een wereld op zich met alle leden en vrijwilligers. Ik drink graag koffie bij Anita die haar eigen parkwinkeltje runt, je kan er heerlijk wandelen en er is een speelbos voor kinderen.”

In welke winkels kom je?
“Geen enkele. Ik heb niks met winkelen en woon al minimaal drie jaar in deze trui.”

Waar ga je naar toe als je de volgende keer de stad uitgaat?
“Dat wordt voor 3 op Reis met de boot naar Engeland. En bij thuiskomst ben ik weer domweg gelukkig in de Oosterparkstraat.”