Het is nog lastig kiezen waar af te spreken. Stan Polman, geboren en getogen in de Watergraafsmeer, dacht eerst aan het Galileïplantsoen (‘daar bewaar ik veel herinneringen aan’), maar koos voor het voormalige dierenasiel aan het einde van Oostpoort: brouwerij Poesiat & Kater. Behalve Smuling IPA schenken ze er ook prima koffie.
We zijn de enige gasten als we om 11.00 uur het proeflokaal binnenlopen. Als het om de Watergraafsmeer gaat, blijkt Stan een wandelende encyclopedie te zijn – iets wat natuurlijk goed van pas komt in zijn werk.
“Oost-online is meer dan vijfentwintig jaar geleden ontstaan uit Méérbelangen, de politieke partij van de Watergraafsmeer. Zoals de naam al verraadt kwam de partij op voor de belangen van het stadsdeel en daar moest ook een website bij. Het was de tijd dat ik zelf websites ontwikkelde, deze site heette de Digitale Meerbode. Fantastisch, maar ook knullig en kneuterig. Het was net voor het nieuwe millennium, we hadden amper bezoek, want mensen waren het internet niet gewend.”
Toen je stopte met de politiek bleef je wel schrijven.
“De mensen die politiek actief bleven hadden geen zin om de site bij te houden, maar ik had dat wel: leuke verhalen over de Watergraafsmeer en omgeving. Uiteindelijk is dat oost-online geworden. Zo’n 120.000 mensen komen er per maand en we hebben 50.000 unieke bezoekers.”
Waar komen die mensen voor?
“We hebben onlangs een enquête gehouden en vooral de agenda vinden ze ontzettend goed. Cultuur is heel belangrijk en ze willen graag weten wat er dichtbij, of liever nog om de hoek gebeurt. Als de bakker in de straat met pensioen gaat, dan moet het bij ons te lezen zijn.”
Hoe is het om je hele leven in hetzelfde postcodegebied te wonen?
“Heel leuk! Ik ben geboren in de Laplacestraat en ben daarna een tijdje weggeweest. Tot ik hoorde dat er een woning vrijkwam op de Archimedesweg, dat was met kerstmis veertig jaar geleden. We zijn gaan kijken en ik woon er nu nog steeds.”
Wat is er zo leuk aan de Watergraafsmeer?
“Waar wij wonen is een soort dorp, en dat grenst weer aan het volgende dorp. We hebben een lekker huis met een tuin voor en achter. Ik woon aan de spoordijk, maar heb geen last van de treinen.”
Je overwoog om af te spreken op het Galileïplantsoen. Waarom?
“In het verleden ben ik actief geweest in diverse sporten. In Frankrijk ben ik in aanraking gekomen met jeu de boules, dat daar pétanque heet. Dat vond ik erg leuk, en met een paar vrienden heb ik dat hier in Nederland geïntroduceerd. En toen zijn we met allerlei activiteiten aan de gang gegaan. Op het Galileïplantsoen hebben we het Amsterdamse kampioenschap georganiseerd, daar kwamen heel veel mensen op af.”
Maar we zitten hier in de brouwerij.
“Wederom een bijzondere plek waar ik graag kom en waar het bier ook nog eens lekker is. Maar ook een plek met herinneringen. Als ik hier nu zit, dan denk ik terug aan de honden die blaften toen hier nog het dierenasiel zat. Ik zat op het Linnaeushof op de lagere school en de vader van een vriendje van me was directeur van het asiel. Ik denk niet alleen aan de blaffende honden, maar ook aan Hans, mijn vriend van toen. Hij kreeg helaas een hersentumor en overleed.”
Een fijnere herinnering heb je aan de iets verderop gelegen Wethouder Verheijhal.
“Dat was een oude gashouder, omgevormd tot sporthal. Ik heb daar een opleiding tot sportinstructeur gedaan, waardoor ik me mocht bezighouden met sportclubs. Het hele gebied dat nu Oostpoort heet, was geweldig. De melkfabriek, de beruchte LTS Don Bosco en oefenstudio Melody Line.”
Van toen naar nu. Wat is jouw favoriete winkel?
“Eriks Delicatessen die vroeger op het Beukenplein zat en is verhuisd naar het Christiaan Huygensplein. Bij Eriks werken niet alleen aardige mensen, maar ze hebben ook verrukkelijke Kaas, de megakaas. Mijn favoriete kaas is een grote ronde van een boer uit Noord-Holland.”
En als je ergens wat gaat drinken?
“Bij Merkelbach op de Middenweg kom ik graag, we werken ook met hen samen. We geven daar onze cursussen journalistiek schrijven en de workshop fotografie met de smartphone. Ook 1900 op de Linnaeusparkweg is favoriet. Aardige mensen en nu gerund door echte horecamensen. Dat merk je.”
Waar eet je?
“Normaal zou ik zeggen Kediri aan de Linnaeuskade, een heerlijke Indonesische afhaaltent. Maar de zaak is dicht en de eigenaar is helaas vertrokken. De roti van Lalla Rookh aan de Wijttenbachstraat is ook geweldig. Bij Orchid House, het nieuwe restaurant bij het Oosterpark, heb ik het lekkerste visje van 2025 gegeten.”
Wie is jouw favoriete persoon uit Oost?
“Als het er vijf mogen zijn, dan noem ik al mijn broers. Ze leven allemaal nog, net als mijn twee zusjes. En daarnaast ben ik natuurlijk trots op iemand als Erik Scherder. Altijd energiek en optimistisch en natuurlijk een buurtgenoot.”
Waar ga je naartoe als je Amsterdam verlaat?
“Het liefst naar Frankrijk en dan vooral Parijs, een stad waar ik heel graag kom. Ze hebben daar zoveel mooie dingen en ik vind het heerlijk om lekker door de stad te sjouwen. En om van de musea en restaurants te genieten. Maar er valt in Europa nog veel meer te beleven, Italië en Portugal bijvoorbeeld.”
