In heel Nederland waren er slechts acht kinderen met maar één fout bij de Cito-toets. Hester (11) is een van hen. Ze zit in groep 8 van de Willibrordschool, bij meester Lex en meester Hans. “Ik was van plan om vooraf hard te leren, maar mijn ouders vonden dat onzin. Als je het kan, dan kan je het, zeiden ze. Ze kregen nog gelijk ook,” lacht Hester.
Zenuwachtig dat ze was, op de eerste dag van De Toets. Trillende handen, kriebels in haar buik. Toen ze zag dat ze opgaven wel aankon, werd dat gelukkig minder. In totaal duurde de Cito-toets drie ochtenden en kregen Hester en de andere groep 8-kinderen 200 vragen over rekenen, taal en studievaardigheden. Behalve Hester had ook Minne van dezelfde school maar één fout.
Deze maand is de klas begonnen met oefenen voor het slotstuk van de basisschool: de eindmusical. Daarna komt de middelbare school. Hester koos voor het Cygnus Gymnasium in de Watergraafsmeer. “Omdat mijn zus daar ook zit en het volgens haar een leuke school is.” Er is op die school dit jaar geen loting, dus haar plekje is gegarandeerd.
Ze heeft er zin in. “Gewoon, een nieuwe tijd breekt aan.” Hester weet al wat ze wil worden later. Tenminste, nou… het is nog niet helemaal zeker. “Ik denk dat ik arts wil worden. En in mijn vrije tijd word ik schrijfster. Van boeken voor kinderen van ongeveer 12 jaar.”
Hester woont met haar vier zussen, broertje en ouders op IJburg. Daar heeft ze het prima naar haar zin. “Er wonen veel aardige mensen.” Ze doet aan sport – bij Volleyburg – en ze heeft hobby’s: tekenen (‘vooral meisjes’) en verhalen schrijven. Onder haar kussen ligt standaard een schriftje. Die verhalen gaan ook vaak over meisjes. “Soms teken ik de hoofdpersoon van mijn verhaal erbij.”
Op dit moment werkt Hester aan een verhaal over een meisje dat de stem van haar overleden moeder hoort. Ze weet niet hoe ze op dat onderwerp kwam. Of nou, toch wel. “Ik moest tijdens het inschrijfgesprek op het Cygnus vertellen over een spreekbeurt waar ik trots op was. Dat was die over aura’s. Toen ik er later nog eens over nadacht, wist ik ineens: mijn nieuwe verhaal gaat over een meisje dat paranormaal begaafd is.” Alle verhalen bewaart Hester in een map. Voor later. “Behalve de stomme dan.”
Door Linda van den Dobbelsteen