De Sluisbuurt op Zeeburgereiland schiet uit de grond en ook IJburg groeit door. Over vijf jaar wonen en werken er ruim dertigduizend mensen in dit Nieuw-Oost. IJburg en Zeeburgereiland komen echter nu al groen tekort. De oplossing ligt in Schellingwoude.
Mijn schoonzus en haar gezin verhuizen een dezer weken van de Waterlandpleinbuurt in Noord naar Steigereiland op IJburg. Jaloersmakend is hun grote raam met uitzicht op het IJmeer. Aan de overkant lonkt de Durgerdammerdijk er in Madurodamuitvoering. Vanaf het dakterras zie je in de verte Almere, het Paard van Marken en ’t Muiderslot.
“Maar we weten nog niet hoe het moet met de voetbalclub van de jongens,” zegt mijn schoonzus. Weliswaar is er de Schellingwouderbrug, maar de ov-verbindingen tussen Noord en Oost zijn matig. Er rijdt geen tram over deze brug, terwijl het toch de enige stadsstraat is tussen Noord en Oost. Vanaf Steigereiland is het vijf minuten fietsen naar de voetbalclub van IJburg, maar helaas is de wachtlijst te lang.
Groen
Een vaak gehoord knelpunt van IJburg en Zeeburgereiland: sportclubs in Oost – voetbal, tennis en hockey – kampen met lange wachtlijsten. De eilandenarchipel bestaat vooral uit inwoners en water. Parken, bosschages en sportvelden zijn dungezaaid. Ontwerpteam-IJburg zette de wijk op met strikte projectgrenzen binnen Amsterdam-Oost. Micromanagement dus. Bij gevolg bleef de voor het oprapen liggende synergie tussen Noord en Oost achterwege.
Voor de duidelijkheid: Zeeburgereiland hoort bij Oost maar ligt veel dichter bij Noord. Naar Schellingwoude liggen al decennia drie vaste verbindingen. Bovenal: Schellingwoude heeft de overdaad aan groen die de Sluisbuurt en IJburg zo node missen. Wie vanaf de Schellingwouderbrug via de Zuiderzeeweg naar Noord rijdt of loopt ziet aan weerzijden bomen, planten en grasland. Helaas is deze natuur – zoals de tuin van Landmarkt of de vele volkstuinparken aldaar – slecht toegankelijk en wordt ze matig gebruikt.
Wandelparken
Er passen in die hoek van Noord wel vijf sportparken, bij wijze van spreken. Precies wat Zeeburgereiland en IJburg keihard nodig hebben. Dat Schellingwoude ruimtelijk gezien de biotoop van Zeeburgereiland is, bewijst de parkeerproblematiek van de afgelopen jaren. Bermparkeren wordt binnenkort teruggedrongen met betaald parkeren. Maar Schellingwoude blijft op loopafstand liggen van Zeeburgereiland. Laten we die zo logische maar nooit tot stand gebrachte wisselwerking tussen Zeeburgereiland en Schellingwoude tot beleid maken. In een nieuwe stadsdeel-overstijgende projectuitbreiding kunnen de vele tuinparken publieke wandelparken worden. Delen ervan kunnen een sportfunctie krijgen. Dit zal het grote tekort aan sportvelden en het beperkte publieke groen op Zeeburgereiland en IJburg compenseren. Inwoners van Schellingwoude zijn de grote winnaar, want op deze wijze kan dit stuk van Noord binnen de ring groen blijven. Anders zal vroeg of laat de Amsterdamse bebouwing oprukken. Uiteraard moet de nu nog matige ov-verbinding tussen IJburg en Noord worden verbeterd. Die tram over de Schellingwouderbrug had er al lang moeten zijn. Laat deze bijvoorbeeld over de IJdoornlaan rijden, dan komen ook de winkels van Noord nog dichterbij. Want raar maar waar: vanaf de Sluisbuurt ligt winkelcentrum Waterlandplein veel dichterbij dan het winkelcentrum op de IJburglaan. Stadshart Noord aan het Buikslotermeerplein ligt beduidend dichterbij dan de toekomstige winkels van Centrumeiland op IJburg. Ik hoop dat de projectmanagers van Zeeburgereiland dit lezen.
‘Maak op Schellingwoude een groot park voor de Sluisbuurt’
