De tijd van plakken is voorbij, van nachtelijke plakoorlogen ook, zelfs de verkiezingsborden zijn ten prooi aan netheid, gelijkvormigheid en doelmatigheid. Daar plakt niemand meer. Alle politieke stromingen krijgen op zo’n prefab-bord exact dezelfde ruimte, want voor je het weet is er sprake van partijdigheid, waardoor de VVD zomaar hetzelfde soortelijk gewicht krijgt als die ene van de FVD. Dit aanplakbord doet ondertussen net alsof het niet gezien wil worden, zo vlak en efficiënt en gemakkelijk inzetbaar. Wat vreemd is, want anders dan vaak gedacht zijn gemeenten niet verplicht tot het plaatsen ervan. Dus graag de wankele houten stellages terug, en aan de slag met handgedrukte posters en behanglijm, of met iets anders. De man die ik in mijn jeugd zag met een pot zwarte verf, een keukentrapje en een kwast aan een lange bezemsteel, om de leus van de Centrumdemocraten weg te verven, niet rechts, niet links. Een leugen, zei de man tegen de elfjarige, daarom schilderde hij ’m weg. Tegenwoordig blijven leugens langer hangen.
Locatie: Wibautstraat
Schrijver Toine Heijmans verzamelt op deze plek de bezienswaardigheden op straat in Amsterdam-Oost. Ook iets gezien? toine@debrugkrant.nl