Ze werkt in De Kinderboekwinkel en debuteerde onlangs met Omdat mijn lichaam het wil, een boek met verhalen over lust.
Het is gezellig als we op een maandagmiddag binnenwandelen in Bar Joost aan de Molukkenstraat. Barman Jaap voorziet een stel uit Engeland van een nieuw bokbiertje van brouwerij ´t IJ en stamgast Jaap maakt een praatje met Esmee Schenck de Jong.
“Daarom kom ik hier zo graag,” zal ze later zeggen, wijzend naar beide Japen. “Er komen leuke mensen en je hebt meteen aanspraak. Net zoals het publiek hier heel gemêleerd is. Allemaal verschillende generaties en alle lagen van de bevolking. Dit is een typisch biercafé, maar eigenlijk ben ik meer een wijndrinker.”
Ze werd geboren in Den Haag en verhuisde in 2008 naar Oud-Zuid, waar haar vader een woning had. Vervolgens heeft ze naar eigen zeggen gewoond in ongeveer in elk stadsdeel, op Noord en de Bijlmer na. Via een woning op Kattenburg woont ze nu met veel plezier nabij de Wibautstraat.
“Voor iemand die heel veel wandelt, is de Wibautstraat een ideale uitvalsbasis. Als ik niet zoveel tijd heb, ga ik door het Oosterpark richting het Flevopark, daar maak ik een rondje en dan weer terug. Maar ik loop ook graag de Ringdijk af richting de Nieuwe Ooster. Dat is ook een fijne plek, juist omdat vergankelijkheid een deel van het leven is. Er zijn daar ook dierengraven: hier rust onze trouwe Fifi. Op een bepaalde manier vind ik het iets warms hebben.”
Je bent nu schrijfster, maar je hebt echt van alles en nog wat gedaan.
“Ik zat op het vwo in Den Haag, dat vond ik verschrikkelijk. Daarna ben ik uiteenlopend ongeschoold werk gaan doen. Van inpakken bij de Bijenkorf tot horecawerk, en ik was ook nog een keer een Body Paint model in Hasselt. En nog andere dingen.”
In Amsterdam deed je Creative Business en ontdekte je de liefde voor het schrijven.
“Ik maakte een paar stukken voor VICE, dat was echt anders werken dan bij andere nieuwsmedia. Bij VICE hoeft er geen aanleiding te zijn. Via een vriendin kreeg ik jaren later onverwacht een gesprek bij een uitgeverij, omdat zij een artikel over mijn vader lazen en ze geïnteresseerd waren in mijn familieachtergrond. Mijn vader is namelijk Joods en mijn oma heeft in een Jappenkamp gezeten. Tijdens dat gesprek vertelde ik dat ik in de eerste lockdown erg onderprikkeld was en mijn seksuele avonturen wilde herbeleven. Daarom had ik het idee ze op te schrijven. Toen ik een week later twee artikelen inleverde, werd de redacteur meteen enthousiast. Een maand later volgde een boekcontract. Dat was ook voor mij verrassend, want eigenlijk dacht ik dat ik de kinderboeken in zou gaan.”
Een boek over lust en een baan bij de kinderboekenwinkel.
“Ik vind het mooi om veel verschillende dingen te doen. En de werelden hebben meer met elkaar te maken dan je op het eerste gezicht denkt. Het zijn allebei fantasiewerelden en allebei doen ze heel veel met me. Als ik een mooi prentenboek zie, krijg ik veel gevoelens en dat geldt ook zeker voor een leuke date.”
Omdat mijn lichaam het wil is dankzij corona ontstaan.
“Ik was in die periode down, omdat er helemaal niks te doen was. En de totstandkoming liep ook wel een beetje gek. Ik was bezig met mijn afstuderen, werkte als copywriter, in de boekenwinkel, dit was een soort tussendoor-project. Vervolgens kreeg ik een writer’s block en daarna heb ik de helft van de verhalen in een maand geschreven.”
Je schrijft over alle vormen en facetten van seks. Was dat ingewikkeld?
“Het was niet ingewikkeld om te doen, maar misschien wel om het op te schrijven. Ook had ik geen moeite met de expliciete details, maar meer om als debutant je eigen stem als schrijfster te vinden. Als ik voor VICE of de Volkskrantschrijf, dan heb ik de filter van het medium, je weet voor wie je schrijft. Nu moest ik voor ‘mezelf’ schrijven. Doodeng, het voelt heel naakt.”
Gaan mensen anders naar je kijken omdat je over seks schrijft?
“Ik denk het wel. Ik zit in progressieve kringen, dus ik merk het niet in mijn directe omgeving, maar vooral online jongemannen denken al snel dat ze er ook wel een keertje op mogen.”
Van seks naar een uitstapje in de buurt: waar eet je graag?
“Laatst at ik voor het eerst bij La Vallade op de Ringdijk. Wat een geweldige tent. Het eten is heerlijk, en niet met moeilijke concepten maar gewoon goed eten. De bediening is fijn en het is er ook nog mooi ingericht.”
Waar kom je nog meer graag?
“Zonder twijfel de Javastraat. Als ik wil pimpelen ga ik naar Gijs de Rooy, een halloumi-wrap eet ik bij Tarbush en Basquiat is ook gezellig. Een straat naar mijn hart. En soms wil ik me nog even student wanen en dan ga ik zitten in Kriterion, een charmante tent.”
Waar gaat je volgende boek over?
“Ga ik ernstige literatuur schrijven? vroeg ik me laatst af. Nee, is het antwoord. Het liefste ga ik een boek schrijven over mijn reizen, gecombineerd met seks. Het leven is al serieus genoeg.”