Lijken langs de straat, het is geen lekker begin van het jaar. De goede bedoelingen daargelaten bewijst het toch weer hoe de mens als enige soort meer neemt dan hem toekomt. Het telen duurt zeven tot elf jaar, in de volle aarde, en daarna zagen we ze bij de enkels af, hangen er ballen en slingers in alsof het lelijke dingen zijn, laten ze een tijdje verdrogen en slepen ze de deur uit, lamenterend over het door onszelf veroorzaakte spoor van naalden. De goede bedoeling is dat de stad duizend verzamelplekken heeft ingericht om ze met grote lijkwagens naar een verantwoord destructiebedrijf te brengen dat ze tot compost maakt, die eventueel te gebruiken is om in zeven tot elf jaar nieuwe slachtoffers te kweken. Maar zelfs daar zijn ze niet veilig, de vlammen slaan er alweer uit en de geur van vernietiging blijft daarna nog weken hangen in verschroeide fietsen en lantaarnpalen; zo moet het geroken hebben in de middeleeuwen na een heksenverbranding.
Locatie: Emmy Andriessestraat
Schrijver Toine Heijmans verzamelt op deze plek de verkeersborden van Amsterdam Oost. Ook iets gezien? toine@debrugkrant.nl