Tony Scott (1971) is een levende legende. Hij maakte hiphouse groot, scoorde hits met nummers als The Chief en Get Into It en trad over de hele wereld op. Zijn echte naam is Peter van der Bosch, hij groeide op aan de Archimedesweg in Oost. In 2015 is bij hem MS geconstateerd. Maar hij geniet van het leven, ‘absolúút’.
Voor de jonge lezers
“Ja, wie is Tony Scott eigenlijk? Haha. Een rapper, die werd ik toen mijn broer me vroeg een jingle te maken voor zijn radioprogramma op een piratenzender. Mijn broers baas zei: dit is veel te goed. Zo kwam er een plaat, die op 10 maart 1988 voor het eerst werd gedraaid in de Soulshow van Ferry Maat op Radio Veronica. On-ge-loof-lijk als je dat gebeurt. Het is nu bijna dertig jaar geleden. Ik heb een hoop mee mogen maken, een hoop mensen ontmoet.”
Weesp
“Ik woon nu in een huis van Visio in Weesp. M’n zicht is slecht, m’n gehoor gaat achteruit. Ik krijg daar drie keer per week hulp, bijvoorbeeld om te leren koken op gevoel. Ik zou wel terug willen naar Amsterdam, maar ben Weesp gewend geraakt. Het is er rústig man, dat ben ik gaan waarderen. In Amsterdam houdt zeven op de tien mensen geen rekening met mijn stok, m’n beperkte zicht. Daar heb ik het gevoel dat ík moet opletten. Dan kijken ze zo van ‘jij komt op straat, jij weet waar je bent. Wegwezen’. In Weesp doen mensen juist een stapje opzij.”
Paradiso
“Mijn afscheidsconcert in 2015 was een hoogtepunt. Het was echt fantástisch, wauw. Extince was er, Loïs Lane, Candy Dulfer, King Bee. Allemaal artiesten met wie ik heb samengewerkt. De zaal was afgeladen, er kon echt níemand meer bij. Ik maak nu geen muziek meer, maar heb er vrede mee. Na dat afscheidsconcert heb ik nog twee keer opgetreden. Om het af te leren. Dit jaar treed ik ook twee keer op, in Alkmaar en in Oldenzaal op het Fields of Joy Festival. Ali B staat daar ook.”
Het leven
“Ik geniet van het leven, absolúút. Ik ben zó blij dat mijn liefde voor het leven me niet is ontnomen door MS. Mijn balans, mijn kortetermijngeheugen, het is allemaal minder. Maar ik geniet van de liefde, het leven. En voelen, je moet blijven beseffen.”
Schrijven
In vergelijking met vroeger doe ik eigenlijk niks. Ik ben afgekeurd. Maar muziek, dat blijft. Altíjd. Ik wens dat m’n gehoor niet slechter wordt, anders zijn er alleen herinneringen. Ik schrijf veel, zet al mijn gedachten op papier. Die hoop ik ooit in een boekje te vatten. Het zijn hersenspinsels, ik ben ermee begonnen toen mijn zus overleed in 2000. Gedachten opschrijven, ik ben ervoor man. Zoals De Essentie.” Hij trommelt op tafel, rapt: “De essentie van het leven verandert met de tijd, als je er echt voor gaat krijg je nooit spijt.” En lepelt daarna de hele tekst op. Lacht weer: “Ik ben blij dat díe herinnering nog goed is.”
Held
“Ik word nog steeds wel herkend ja. Ook in Weesp. Laatst nog, een jongen: ‘Jij bent toch Tony Scott?’ Ik zeg: jawel. We hebben op het terras gezeten – hijsen gaat nog goed, haha –, en gepraat over die tijd. Ieders herinnering is exclusief. Geen grap. Iedereen maakt veel mee. Achter onze ogen schuilt een hele geschiedenis.”
Oost
“De Dappermarkt. Archimedesweg 3A, absolúút, het huis. Watergraafsmeer. Het Pieter Nieuwland. De Hogewegschool (nu Frankendael). Mijn jeugd vanaf m’n derde. Het veld tegenover ons huis. Ik vind die zin mooi van rapper Yukkie B uit Wat Nou!: ‘Rechtstreeks uit Amsterdam-Oost’. Wij zijn over de hele wereld bekend.”
Pieter Nieuwland College
“Daar heb ik muziekles gegeven. Naar aanleiding van een concept dat ik schreef voor een tv-progamma waarin artiesten afreizen naar een ander land om muziek te maken met artiesten van daar, dacht ik: zo had ik muziekles willen hebben. Ik belde mijn oude muziekleraar Johan ’t Hart. De volgende dag stond ik met hem voor de klas. Ik zei tegen de leerlingen: speel wat je mooi vindt, dan draag ik een gedachte voor. Ik bracht er ook artiesten heen, ze luisterden met open mond. En altijd samen met Johan hè, zo tof. We hebben het vijftien jaar volgehouden. Eén oud-leerling van mij, top top top, Tierce Person, is nu producer in Hollywood. Hij maakt gewoon muziek voor Rihanna, Bruno Mars, Sting.” Klapt in zijn handen. “Ik ben wel trots ja.”
Op straat
Tony Scott komt op straat een oud-leerling tegen: ‘Peter, kent u me nog? Ik heb u gemist man. Door u ben ik doorgegaan met muziek. De les was echt top, altijd lachen, altijd gezellig.’ En tegen zijn vriend: ‘Da’s Tony Scott man, een hele belangrijke rapper.’ De vriend: ‘Ik ga u googlen man.’ Na een streetwise afscheid zegt Tony: “Echt te gek dit. Weet je, iedereen is de chief van zijn eigen leven. Blijf strijden, ya’ll. Ga, doe je ding. Daar gaat het over, dat is het voor mij.”