Ellen ten Damme (1967) is zangeres en actrice. Bij haar filmdebuut in 1991 in De tranen van Maria Machita werd ze genomineerd voor een Gouden Kalf. Later speelde ze onder meer in De kleine blonde dood, in de advocatenserie Pleidooi en in All Stars. Als zangeres trad ze op met de band Soviet Sex en ze bracht daarnaast solo zes albums uit.
Kerstavond, eerste, tweede en derde kerstdag is De Nieuwe De La Mar voor even haar huiskamer. Ze brengt er een kerstshow, met haar huisdier Arie de ekster en met acrobaten. “Een voor de hele familie geschikte show. Het is een concert met theatrale elementen.”
Ten Damme woont al elf jaar op een woonboot aan het Oostelijk Havengebied.
Hoe ben je op een schip terechtgekomen?
“Ik ging zoeken op funda.nl en vulde daar alles in wat ik graag wilde. Een tuin, in de natuur, maar ook in de stad, met een open haard. Daar kwamen twee villa’s uit van honderd miljoen euro en deze boot. Die voldeed ook aan alle criteria. Ik ben gaan kijken. Toen ik binnen kwam dacht ik: dit is het.”
Had je al eerder op een boot gewoond of was het nieuw voor je?
“In Groningen woonde ik ook op een boot, maar die is later gezonken. Toen ik er een week vanaf was kreeg ik een krantenknipsel opgestuurd waarin dat stond. Maar eigenlijk was het ook meer een drijvende keet of zoiets. Het was niks.”
Maar dit is een stevige boot?
“Ja, van putijzer, zo heet dat. Dat is heel stevig.”
Wat is er prettig aan?
“Dat het uitzicht zo weids is. Ik kijk uit over het water. Je ziet de zon, de maan en de sterren. Ik vind het fijn dat je iets mee krijgt van de elementen. Het is heel lichtelijk buiten wonen in de stad.”
Je kunt ook lekker veel herrie maken.
“Ik heb geen buren. Het is een vrijstaand huis, maar dan beter. Al mijn muzikantenvrienden kunnen maar tot een bepaalde tijd repeteren op hun piano thuis, ik kan maar door blijven gaan.”
Lijkt me een nadeel dat ze dan allemaal naar jou komen.
“Nee, inmiddels heb ik ook nog een oefenruimte en een studio elders.”
Wat zijn je favoriete plekken in je buurt?
“Op de kop van het Havengebied ligt een vlondertje in het water. Je hebt een paar cafeetjes waar ik graag zit: Kanis & Meiland bijvoorbeeld. Het Lloyd Hotel is een ideale plek om af te spreken. Het is omdat het een hotel is altijd open en het is er lekker rustig. Interviews en zakelijke besprekingen doe ik altijd daar. Je kunt ook lekker wandelen over al die bruggetjes, er ligt ook een boot waar je lekker kunt eten. Het mooiste is het licht in de buurt. Omdat er zoveel water is weerkaatst het licht zo mooi.”
Wat is er vervelend in de buurt?
“Tjezus…, zo denk ik helemaal niet. Als ik iets moet noemen: die hoge verkeersdrempels. Toen ik er kwam wonen vond ik ze al overdreven hoog, maar inmiddels zijn ze nog hoger gemaakt. Ik begrijp het wel: het is omdat er heel veel kinderen spelen. Ik vergeet steeds dat die dingen er zijn. Met een lage auto kun je niet door onze straat. Verder hoeft er voor mij niets te veranderen.”
Waar doe jij je boodschappen?
“In het mooie winkelcentrum Brazilië. Ik kom het meest in de biologische winkel die daar zit, ik ben bijna nooit in de Albert Heijn. Verder is de biologische markt op woensdag ook wel grappig. Achter Brazilië liggen een paar leuke restaurantboten. In de zomer hebben de kinderen uit de buurt er zeilles in van die kleine bootjes. Je ziet er ook vaak eendjes en meerkoeten, dat vind ik nog het leukst.”
Voer je ze ook?
“Ja.”
Met biologisch brood?
“Met koekjes en andere dingen, ik koop bijna nooit brood.”
Kun je daar niet zwemmen?
“Het mag niet, maar het gebeurt wel. Er zijn mensen die er in de zomer iedere dag baantjes trekken. Volgens mij is het water wel schoon. Je weet nooit zeker wat er in het water zit, maar dat weet je nergens.”
Heb jij veel contact met je buren?
“Valt wel mee. Normaal. In de zomer als iedereen zit te picknicken en te barbecueën ben ik meestal weg. Ik heb een paar keer opgetreden op mijn boot, toen kwamen ze wel allemaal. Ik had in een spontane bui flyers in brievenbussen gegooid. Ik was op tournee met het Ricciotti Ensemble. Hun specialisme is het om binnen vijf minuten op te bouwen, zodat je echt overal kunt spelen. Dus zo kwam ik op het idee om een keer op het dek van mijn schip wat te doen. Het werd heel gezellig. Het enthousiasme van de buurt was groot, ze wilden allemaal cd’s kopen. Wat wel gek is: bootbewoners hebben meer contact met andere bootbewoners en niet zozeer met de huizenmensen. Dat gaat automatisch zo.”
Lees ook, onder anderen, Eric Smit, Cecile Koekkoek en Aaf Brandt Corstius in De Jas.