Misschien zien sommigen van u het al aan mijn handschrift, ik ben inderdaad dronken. Gelukkig heb ik geen whisky gedronken want daar word ik lijp van. Van bier wordt deze jongen gewoon dom en agressief. Van cognac word ik vergeetachtig. En zo heb ik voor elk drankje wel een slappe smoes die ik zeer serieus neem. ‘Wat heeft u dan gedronken meneer Wartaal?’ hoor ik jullie vragen. Ik hoor immers alles. Ik vertel het jullie. Dat is wat een heer doet.
Het was wodka van het merk Urka. Het perfecte goedje om jezelf in een heerlijke alcoholvergiftiging te gooien. Een milde vergiftiging natuurlijk anders is het niet leuk meer. We kennen ‘m allemaal, we hebben allemaal wel zo’n verhaal dat achteraf heel grappig is maar op het moment zelf wilde je gewoon even dood.
Urka Vodka wordt dus gebrouwen in het dorpje Urkatjev waar de vrouwen stoer zijn en de mannen alcoholist. In Urkatjev kun je naar het schijnt nog wel gewoon de hele dag én nacht je voordeur open laten staan. Het enige wat daar gestolen wordt is je hart. Er komen jonge mannen en vrouwen van over de hele wereld naar Urkatjev in de hoop een baantje te vinden in de oudste brouwerij van Rusland. De meeste van die mensen redden het niet en eindigen in de horeca of in de goot maar een enkeling has what it takes en mag beginnen, helemaal onderaan in de hiërarchie. Kots van de proevers opdweilen. Dit lijkt nu misschien een smerig klusje en daar heeft u helemaal gelijk in maar die jeugd van tegenwoordig hè? Die vinden kots stoer. Blegh. Zo ben ik niet. En precies daarom heb ik niet net gekotst in mijn eigen auto. Dat zou ik nooit doen.
Groeten uit Urkatjev!
