1–0 voor Oost

Vers in het nieuwe nest. Zelfs voor Ellen is dit echt een grotemensenhuis. Leuk dat mensen zo lang kind blijven in hun hoofd. Een kadewoning in Amsterdam. Klinkt wel sjiek toch? “Nee joh, die hiernaast zijn veel groter – en onbetaalbaar,” zegt Ellen met een knipoog.
Toch is zij sinds vijf weken trotse bewoner van het nieuwe Oostpoort-wijkje. Spiksplinternieuwe nieuwe huizen en een saamhorigheidsgevoel. Wel speciaal om de eerste bewoner te zijn? “JA! Hoewel, zo kopen van een tekening is wel gek.”
Dat het Ellen en gezin aan inbeeldingsvermogen niet ontbreekt, wordt duidelijk als we het huis binnenstappen en vriendelijk worden begroet door de schilder. Het meubilair staat vrolijk verdeeld in de kamer. Niettemin word je bevangen door een ruimtelijk inzicht en een schoonheid waar je u tegen zegt.
Toch even vragen wat de achtergrond van Ellen is. “Ik heb Spaans gestudeerd… Maar mijn man heeft wel bouwkunde gedaan.” Gelukkig, ik begon al aan mezelf te twijfelen… Een verlaagd balkon, een verplaatste trap en een kookeiland, schud het maar even uit de mouw.
Nog een leuk feitje is dat het gezin (pa, ma en puberjongens) vanuit Abcoude (en eventjes Amstelveen) terug trekt naar de grote stad. En dan ook nog Oost! Weinig reden om te gaan rebelleren, boys.
“Oost is zo divers en bruisend. Tegelijkertijd is het hier stiller dan waar we ooit gewoond hebben!” 1–0 voor Oost, knoop dat maar in je oren Abcoude en Amstelveen. “En leuker dan Zuid!” Dat vinden wij nou ook. Welkom in Oost!