Het is een waterzonnige zaterdag in maart, de eerste wedstrijd van het ontluikende roeiseizoen nadert. Of ik met vriendinlief en onze mooie dochters meega, kijken naar de veteranenboot van opa. Aangezien roeien als kijksport even interessant is als bloembollen kweken, bedank ik liefdevol. Maar ik kom straks wel een bakkie drinken.
Aldus sta ik op het vrolijke terras van roeivereniging De Hoop, aan de Amstel. Om mij heen paraderen brallende lullo’s met blauw-wit gestreepte stropdasjes. Vriendinlief komt uit een roeinest. Ik niet, dus het voelt ietwat onwennig. Mijn vriendinnetje is overigens de enige telg uit haar gezin die nooit roeide. (Ik voel enigszins de behoefte me te verantwoorden voor mijn bezoek aan een roeiclub. Ikzelf ben meer een voetballer, zeg maar.)
Schijnbaar heb ik een bloedstollende race gemist. Opa’s boot had geen stuurman en viste noodgedwongen een willekeurige gek uit de Amstel. Die wilde het wel eens proberen, dat sturen. Iedereen moet ergens beginnen en een veteranenboot vormt weinig risico, zou je denken. Daarbij meldden zich twee invallers die hartverscheurend hun best deden. Toch doorboorde de oudemannenboot bijna een vliegensvlug varende acht uit Cambridge. Slingerend werd de eindstreep bereikt.
‘Volgens mij zijn we als enigen in de Weespertrekvaart gefinisht,’ schampert opa naderhand. En: ‘Het parcours was tweeënhalve kilometer, maar we hebben al zigzaggend vijf kilometer geroeid.’ Zijn kleindochters kijken onverminderd trots. Ik kan en wil een uitbundige schater niet onderdrukken.
‘Lach maar, het was een drama,’ sipt Hendrick-Jan. ‘En het stuur van die boot stond scheef! Ik ga er nooit meer in!’ Ik begrijp hem wel, heb persoonlijk ook een pleurishekel aan verliezen. Eveline, een betrokken veteranenroeivrouw, biecht op dat haar roeiboot ooit omsloeg en brak. Een heftige ervaring; kleddernat met twee stukken boot terug naar de sociëteit.
Hendrick-Jan dropt een tactische meesterzet: Eveline als stuurvrouw voor de wedstrijd van morgenochtend! Ik geloof erin. Wie weet kom ik wel kijken. Allez veteranen!