Bijna was ik er blij mee, de negatieve berichten uit de Dapperbuurt in de media. Al een tijdje ben ik voornemens uit de buurt te verhuizen, omdat het er niet meer prettig wonen is. Maar wie overdag de wijk bezoekt, ziet fris gerenoveerde huizen, de Dappermarkt, de hele rij hippe café’s aan de Linnaeusstraat en vraagt zich verwonderd af waarom ik er in ’s hemelsnaam tabak van heb.
Nou ja, omdat er dus wel cameratoezicht nodig is nadat die o zo gezellige Dappermarkt is afgebouwd, vanwege de overlast van dealertjes en hangjongeren in de dan uitgestorven straat. Omdat er een gebiedsverbod is opgelegd aan zware crimineel Achmed R. nadat hij voor de tweede maal doelwit was van een moordaanslag. Hij werd niet geraakt, de huizen en auto’s in de dichtbevolkte Commelinstraat wel.
Omdat een jongeman zodanig verward was dat hij agressief werd en door de politie werd doodgeschoten in de Wagenaarstraat. Omdat in mijn deel van de buurt bij de laatste verkiezingen erg veel op DENK is gestemd, een verontrustend onverdraagzaam filiaal van Erdogans AKP in Nederland. En omdat een vriendelijke restauranteigenaar bijkans zijn eigen tent uit geïntimideerd wordt door tuig. Gelukkig laat hij zich niet bang maken en opende onlangs een uitbreiding aan de zaak.
Als mensen weer eens reppen van de énige groentezaakjes, de o zo kleurrijke markt en de bééldig opgeknapte arbeiderswoninkjes (altijd mensen die zelf in veel chiquere wijken wonen, of überhaupt buiten Amsterdam resideren), dan noem ik zo eens wat van dergelijke incidentjes. Nou ja, het blijft toch een oude stadswijk hè, mompelen ze dan.
Precies. Hoeveel hippe barretjes er ook komen, hoe strak geschilderd de nieuw aangebrachte kozijnen ook glimmen in de zon, het blijft een oude stadswijk, met alle bijkomende ellende van dien. Ik vind het weinig charmant meer. Misschien zijn er veel mensen die dolgraag zouden wonen naast 19 gintonic-bars, tussen gezellige DENK-multiculturalisten, met veel camerabeveiliging en een bruisend straatleven, dat is natuurlijk ook een invalshoek. Misschien ben ik domweg te oud voor de enorme hersengymnastiek die vereist is om zoveel mantels der liefde te breien, zoveel door de vingers te zien en zoveel schoonheidsfoutjes onder zoveel tapijten te vegen.
Gelukkig hebben de alarmerende berichten weinig effect op de huizenprijzen; een appartementje in mijn straat, niet groter dan een flinke caravan en zonder balkon of tuin, brengt nog altijd tonnen op, zie ik op Funda. Dat onterechte imago van shabby maar gezellig volkswijkje is zo slecht nog niet, als je je huis wilt verkopen.