Beukenplein gaat fakking hard

In luttele jaartjes heeft het Beukenplein een machtige gedaanteverwisseling ondergaan. Het verloederde stinkboeltje werd drastisch omgegooid. Zo werd broodnodig afscheid genomen van die bloedirritante ventweg. Er kwam meer ruimte voor leefbaarheid en überhippe terrassen, hoewel het groengehalte treurig achterblijft. Tijd is het toverwoord; er zijn kinderboompjes geplant.

Kortgeleden keken we nog tegen een superwazige semi-pornovideotheek aan en tegen schimmige eettentjes die zonder woorden uitstraalden dat het geenszins de bedoeling was om er te dineren. Vervolgens kwam de invasie door de Drie Wijzen uit het Oosten met hun geheide cafésuccesnummers. Maxwell, Smokin’ Barrels. Dat werk. Behalve door deze welbekende ondernemers werd er ook door andere horecatijgers bedrijvig aan het plein getimmerd. ’t IJsboefje, Bidou en Coffee Bru werden al vlug een begrip. Pizza- en dönerbakker Turks Fruit is gezellig gebleven, alsook de fysiotherapiepraktijk waar ik opnieuw leerde lopen na een driedubbele beenbreuk (blinde tackle van achteren).

Coffee Bru is een hevig relaxt koffiebarretje, maar huist tijdelijk in een kleine koffiecontainerkeet op het stoepterras. De eigenlijke tent is dicht vanwege verbouwing, want verbouwing is vooruitgang. Ik bestel een latte bij het vrolijk gebekte meisje dat mij vertelt over de wilde bouwplannetjes. De leegstaande lijstenmakerij, verhuisd naar de overkant, wordt in ieder geval niet ingelijfd. Een grotere Coffee Bru zou maar charmeverlies betekenen, denkt ze. Bovendien: “Thai Coon neemt het over. Die gaat echt keihard.” Het Thaise restaurant gaat inderdaad keihard. Het hele Beukenplein gaat fakking hard. Van de pauzerende klusjongen met witte verfvegen tot de popiejopie geklede intellectueel met hipsterbaardje: ze komen hier allemaal. Dan vergeet ik nog het uitgebluste studentenmeisje dat net anderhalve kilometer heeft gejogd. En natuurlijk de ouwehoerende heren bij theetent Marmaris.

Ondertussen worden we geplaagd door woeste windvlagen; menig stadsfiets klettert luidruchtig om. We beginnen snel en gegarandeerd te verdrinken in een genadeloze moessonregen. Paniekerige koffiedrinkers zoeken een droog heenkomen, terwijl de bus richting Amsterdam-Noord langsscheurt. Ik ben ongekend blij dat ik daar niet in zit, al verzuip ik nog zo gruwelijk.